porażka

See also: porážka and porażką

Polish

Etymology

From porazić +‎ -ka.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈraʂ.ka/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aʂka
  • Syllabification: po‧raż‧ka

Noun

porażka f

  1. failure
    Jego starania o stypendium zakończyły się porażką. ― His efforts to obtain a scholarship ended with failure.
  2. (sports) defeat, beating
    Synonym: przegrana
    Antonym: wygrana
    Po serii porażek zespół wywalczył zwycięstwo. ― After a string of defeats the team scored a win.
  3. (colloquial) disaster; fiasco
    Synonyms: fiasko, masakra
    Ten nowy projekt strony to zupełna porażka. ― This new website design is a complete disaster.

Declension
Declension of porażka
singular plural
nominative porażka porażki
genitive porażki porażek
dative porażce porażkom
accusative porażkę porażki
instrumental porażką porażkami
locative porażce porażkach
vocative porażko porażki

Further reading
  • porażka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • porażka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.