popsuć

Polish

Etymology

From po- +‎ psuć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔ.psut͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔpsut͡ɕ
  • Syllabification: po‧psuć

Verb

popsuć pf (imperfective psuć)

  1. (transitive) to break (cause to stop working)
  2. (reflexive with się) to break, to break down, to go kaput

Conjugation
Conjugation of popsuć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive popsuć
future tense 1st popsuję popsujemy
2nd popsujesz popsujecie
3rd popsuje popsują
impersonal popsuje się
past tense 1st popsułem,
-(e)m popsuł		 popsułam,
-(e)m popsuła		 popsułom,
-(e)m popsuło		 popsuliśmy,
-(e)śmy popsuli		 popsułyśmy,
-(e)śmy popsuły
2nd popsułeś,
-(e)ś popsuł		 popsułaś,
-(e)ś popsuła		 popsułoś,
-(e)ś popsuło		 popsuliście,
-(e)ście popsuli		 popsułyście,
-(e)ście popsuły
3rd popsuł popsuła popsuło popsuli popsuły
impersonal popsuto
conditional 1st popsułbym,
bym popsuł		 popsułabym,
bym popsuła		 popsułobym,
bym popsuło		 popsulibyśmy,
byśmy popsuli		 popsułybyśmy,
byśmy popsuły
2nd popsułbyś,
byś popsuł		 popsułabyś,
byś popsuła		 popsułobyś,
byś popsuło		 popsulibyście,
byście popsuli		 popsułybyście,
byście popsuły
3rd popsułby,
by popsuł		 popsułaby,
by popsuła		 popsułoby,
by popsuło		 popsuliby,
by popsuli		 popsułyby,
by popsuły
impersonal popsuto by
imperative 1st niech popsuję popsujmy
2nd popsuj popsujcie
3rd niech popsuje niech popsują
passive adjectival participle popsuty popsuta popsute popsuci popsute
anterior adverbial participle popsuwszy
verbal noun popsucie

Further reading
  • popsuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • popsuć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.