ponaglić

Polish

Etymology

From po- +‎ naglić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈnaɡ.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aɡlit͡ɕ
  • Syllabification: po‧nag‧lić

Verb

ponaglić pf (imperfective ponaglać)

  1. (transitive) to urge, to press, to rush
    Synonyms: przynaglić, popędzić, pogonić

Conjugation
Conjugation of ponaglić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ponaglić
future tense 1st ponaglę ponaglimy
2nd ponaglisz ponaglicie
3rd ponagli ponaglą
impersonal ponagli się
past tense 1st ponagliłem,
-(e)m ponaglił		 ponagliłam,
-(e)m ponagliła		 ponagliłom,
-(e)m ponagliło		 ponagliliśmy,
-(e)śmy ponaglili		 ponagliłyśmy,
-(e)śmy ponagliły
2nd ponagliłeś,
-(e)ś ponaglił		 ponagliłaś,
-(e)ś ponagliła		 ponagliłoś,
-(e)ś ponagliło		 ponagliliście,
-(e)ście ponaglili		 ponagliłyście,
-(e)ście ponagliły
3rd ponaglił ponagliła ponagliło ponaglili ponagliły
impersonal ponaglono
conditional 1st ponagliłbym,
bym ponaglił		 ponagliłabym,
bym ponagliła		 ponagliłobym,
bym ponagliło		 ponaglilibyśmy,
byśmy ponaglili		 ponagliłybyśmy,
byśmy ponagliły
2nd ponagliłbyś,
byś ponaglił		 ponagliłabyś,
byś ponagliła		 ponagliłobyś,
byś ponagliło		 ponaglilibyście,
byście ponaglili		 ponagliłybyście,
byście ponagliły
3rd ponagliłby,
by ponaglił		 ponagliłaby,
by ponagliła		 ponagliłoby,
by ponagliło		 ponagliliby,
by ponaglili		 ponagliłyby,
by ponagliły
impersonal ponaglono by
imperative 1st niech ponaglę ponaglijmy
2nd ponaglij ponaglijcie
3rd niech ponagli niech ponaglą
passive adjectival participle ponaglony ponaglona ponaglone ponagleni ponaglone
anterior adverbial participle ponagliwszy
verbal noun ponaglenie

Further reading
  • ponaglić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ponaglić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.