pokraczać

Polish

Etymology

From pokroczyć +‎ -ać. First attested in 1560.

Verb

pokraczać impf (perfective pokroczyć)

  1. (intransitive, Middle Polish) to step; to go
    Synonym: kroczyć
    • 1560, M. Rej, Wizerunk‎, page 46:
      A wſzákże iednák nie źle przedſię ſobie tuſzył/ Nadobnie pokracżáiąc do domu ſie ruſzył.
      A wszakże nie źle przedsię sobie tuszył/ Nadobnie pokraczając do domu się ruszył.
      And yet he didn't promise himself wrongly/ While beautifully stepping he heads home.

Derived terms
noun

References
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “pokraczać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.