poinstruować
Polish
Etymology
From po- + instruować.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔ.in.struˈɔ.vat͡ɕ/
- Rhymes: -ɔvat͡ɕ
- Syllabification: po‧in‧stru‧o‧wać
Conjugation
| Conjugation of poinstruować pf | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| person | singular | plural | |||||||||||||||||
| masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
| infinitive | poinstruować | ||||||||||||||||||
| future tense | 1st | poinstruuję | poinstruujemy | ||||||||||||||||
| 2nd | poinstruujesz | poinstruujecie | |||||||||||||||||
| 3rd | poinstruuje | poinstruują | |||||||||||||||||
| impersonal | poinstruuje się | ||||||||||||||||||
| past tense | 1st | poinstruowałem, -(e)m poinstruował |
poinstruowałam, -(e)m poinstruowała |
poinstruowałom, -(e)m poinstruowało |
poinstruowaliśmy, -(e)śmy poinstruowali |
poinstruowałyśmy, -(e)śmy poinstruowały | |||||||||||||
| 2nd | poinstruowałeś, -(e)ś poinstruował |
poinstruowałaś, -(e)ś poinstruowała |
poinstruowałoś, -(e)ś poinstruowało |
poinstruowaliście, -(e)ście poinstruowali |
poinstruowałyście, -(e)ście poinstruowały | ||||||||||||||
| 3rd | poinstruował | poinstruowała | poinstruowało | poinstruowali | poinstruowały | ||||||||||||||
| impersonal | poinstruowano | ||||||||||||||||||
| conditional | 1st | poinstruowałbym, bym poinstruował |
poinstruowałabym, bym poinstruowała |
poinstruowałobym, bym poinstruowało |
poinstruowalibyśmy, byśmy poinstruowali |
poinstruowałybyśmy, byśmy poinstruowały | |||||||||||||
| 2nd | poinstruowałbyś, byś poinstruował |
poinstruowałabyś, byś poinstruowała |
poinstruowałobyś, byś poinstruowało |
poinstruowalibyście, byście poinstruowali |
poinstruowałybyście, byście poinstruowały | ||||||||||||||
| 3rd | poinstruowałby, by poinstruował |
poinstruowałaby, by poinstruowała |
poinstruowałoby, by poinstruowało |
poinstruowaliby, by poinstruowali |
poinstruowałyby, by poinstruowały | ||||||||||||||
| impersonal | poinstruowano by | ||||||||||||||||||
| imperative | 1st | niech poinstruuję | poinstruujmy | ||||||||||||||||
| 2nd | poinstruuj | poinstruujcie | |||||||||||||||||
| 3rd | niech poinstruuje | niech poinstruują | |||||||||||||||||
| passive adjectival participle | poinstruowany | poinstruowana | poinstruowane | poinstruowani | poinstruowane | ||||||||||||||
| anterior adverbial participle | poinstruowawszy | ||||||||||||||||||
| verbal noun | poinstruowanie | ||||||||||||||||||
Further reading
- poinstruować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- poinstruować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.