podkuć

Polish

Etymology

From pod- +‎ kuć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔt.kut͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔtkut͡ɕ
  • Syllabification: pod‧kuć

Verb

podkuć pf (imperfective podkuwać)

  1. (transitive) to shoe (e.g. a horse)
  2. (intransitive, reflexive with się, colloquial) to gen up, to read up on, to bone up (learn for a while so that one gains more knowledge in a specific field)

Conjugation
Conjugation of podkuć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podkuć
future tense 1st podkuję podkujemy
2nd podkujesz podkujecie
3rd podkuje podkują
impersonal podkuje się
past tense 1st podkułem,
-(e)m podkuł		 podkułam,
-(e)m podkuła		 podkułom,
-(e)m podkuło		 podkuliśmy,
-(e)śmy podkuli		 podkułyśmy,
-(e)śmy podkuły
2nd podkułeś,
-(e)ś podkuł		 podkułaś,
-(e)ś podkuła		 podkułoś,
-(e)ś podkuło		 podkuliście,
-(e)ście podkuli		 podkułyście,
-(e)ście podkuły
3rd podkuł podkuła podkuło podkuli podkuły
impersonal podkuto
conditional 1st podkułbym,
bym podkuł		 podkułabym,
bym podkuła		 podkułobym,
bym podkuło		 podkulibyśmy,
byśmy podkuli		 podkułybyśmy,
byśmy podkuły
2nd podkułbyś,
byś podkuł		 podkułabyś,
byś podkuła		 podkułobyś,
byś podkuło		 podkulibyście,
byście podkuli		 podkułybyście,
byście podkuły
3rd podkułby,
by podkuł		 podkułaby,
by podkuła		 podkułoby,
by podkuło		 podkuliby,
by podkuli		 podkułyby,
by podkuły
impersonal podkuto by
imperative 1st niech podkuję podkujmy
2nd podkuj podkujcie
3rd niech podkuje niech podkują
passive adjectival participle podkuty podkuta podkute podkuci podkute
anterior adverbial participle podkuwszy
verbal noun podkucie
noun

Further reading
  • podkuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podkuć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.