podgonić

Polish

Etymology

From pod- +‎ gonić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔdˈɡɔ.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
  • Syllabification: pod‧go‧nić

Verb

podgonić pf (imperfective podganiać)

  1. (transitive) to catch up on
    Synonyms: nadrobić, odrobić, odpracować

Conjugation
Conjugation of podgonić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podgonić
future tense 1st podgonię podgonimy
2nd podgonisz podgonicie
3rd podgoni podgonią
impersonal podgoni się
past tense 1st podgoniłem,
-(e)m podgonił		 podgoniłam,
-(e)m podgoniła		 podgoniłom,
-(e)m podgoniło		 podgoniliśmy,
-(e)śmy podgonili		 podgoniłyśmy,
-(e)śmy podgoniły
2nd podgoniłeś,
-(e)ś podgonił		 podgoniłaś,
-(e)ś podgoniła		 podgoniłoś,
-(e)ś podgoniło		 podgoniliście,
-(e)ście podgonili		 podgoniłyście,
-(e)ście podgoniły
3rd podgonił podgoniła podgoniło podgonili podgoniły
impersonal podgoniono
conditional 1st podgoniłbym,
bym podgonił		 podgoniłabym,
bym podgoniła		 podgoniłobym,
bym podgoniło		 podgonilibyśmy,
byśmy podgonili		 podgoniłybyśmy,
byśmy podgoniły
2nd podgoniłbyś,
byś podgonił		 podgoniłabyś,
byś podgoniła		 podgoniłobyś,
byś podgoniło		 podgonilibyście,
byście podgonili		 podgoniłybyście,
byście podgoniły
3rd podgoniłby,
by podgonił		 podgoniłaby,
by podgoniła		 podgoniłoby,
by podgoniło		 podgoniliby,
by podgonili		 podgoniłyby,
by podgoniły
impersonal podgoniono by
imperative 1st niech podgonię podgońmy
2nd podgoń podgońcie
3rd niech podgoni niech podgonią
passive adjectival participle podgoniony podgoniona podgonione podgonieni podgonione
anterior adverbial participle podgoniwszy
verbal noun podgonienie

Further reading
  • podgonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podgonić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.