połapić
Old Polish
Etymology
From po- + Proto-Slavic *lapiti, from *lapati. Calque of Latin comprehendō.[1] First attested in the end of the 14th century.
Verb
połapić pf
- to catch, to apprehend
- Synonym: połapać
- 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter], Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 17, 41:
- Gonicz bødø neprzyacele moie y polapø (comprehendam) ie
- [Gonić będę nieprzyjaciele moje i połapię (comprehendam) je]
- 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter], Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 49, 23:
- Rozumeycze temu, gisz zapominacze boga, bicz nekedi ne polapil (nequando rapiat)
- [Rozumiejcie temu, jiż zapominacie Boga, być niekiedy nie połapił (nequando rapiat)]
Descendants
- Polish: połapić
References
- Bańkowski, Andrzej (2000) “połapić”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “połapić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish połapić.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔˈwa.pit͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /pɔˈɫa.pit͡ɕ/
- Rhymes: -apit͡ɕ
- Syllabification: po‧ła‧pić
Verb
połapić pf
- (transitive, obsolete) to catch, to apprehend
- (transitive, Middle Polish, of animals) to fish, to catch fish
- (transitive, Middle Polish) to drag or take by force
- (transitive, Middle Polish) to grab, to take to one's hands
- Synonym: chwycić
- (transitive, Middle Polish) to kidnap, to abduct, to steal
Conjugation
Conjugation of połapić impf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | połapić | ||||||||||||||||||
present tense | 1st | połapię | połapimy | ||||||||||||||||
2nd | połapisz | połapicie | |||||||||||||||||
3rd | połapi | połapią | |||||||||||||||||
impersonal | połapi się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | połapiłem, -(e)m połapił |
połapiłam, -(e)m połapiła |
połapiłom, -(e)m połapiło |
połapiliśmy, -(e)śmy połapili |
połapiłyśmy, -(e)śmy połapiły | |||||||||||||
2nd | połapiłeś, -(e)ś połapił |
połapiłaś, -(e)ś połapiła |
połapiłoś, -(e)ś połapiło |
połapiliście, -(e)ście połapili |
połapiłyście, -(e)ście połapiły | ||||||||||||||
3rd | połapił | połapiła | połapiło | połapili | połapiły | ||||||||||||||
impersonal | połapiono | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | będę połapił, będę połapić |
będę połapiła, będę połapić |
będę połapiło, będę połapić |
będziemy połapili, będziemy połapić |
będziemy połapiły, będziemy połapić | |||||||||||||
2nd | będziesz połapił, będziesz połapić |
będziesz połapiła, będziesz połapić |
będziesz połapiło, będziesz połapić |
będziecie połapili, będziecie połapić |
będziecie połapiły, będziecie połapić | ||||||||||||||
3rd | będzie połapił, będzie połapić |
będzie połapiła, będzie połapić |
będzie połapiło, będzie połapić |
będą połapili, będą połapić |
będą połapiły, będą połapić | ||||||||||||||
impersonal | będzie połapić się | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | połapiłbym, bym połapił |
połapiłabym, bym połapiła |
połapiłobym, bym połapiło |
połapilibyśmy, byśmy połapili |
połapiłybyśmy, byśmy połapiły | |||||||||||||
2nd | połapiłbyś, byś połapił |
połapiłabyś, byś połapiła |
połapiłobyś, byś połapiło |
połapilibyście, byście połapili |
połapiłybyście, byście połapiły | ||||||||||||||
3rd | połapiłby, by połapił |
połapiłaby, by połapiła |
połapiłoby, by połapiło |
połapiliby, by połapili |
połapiłyby, by połapiły | ||||||||||||||
impersonal | połapiono by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech połapię | połapmy | ||||||||||||||||
2nd | połap | połapcie | |||||||||||||||||
3rd | niech połapi | niech połapią | |||||||||||||||||
active adjectival participle | połapiący | połapiąca | połapiące | połapiący | połapiące | ||||||||||||||
passive adjectival participle | połapiony | połapiona | połapione | połapieni | połapione | ||||||||||||||
contemporary adverbial participle | połapiąc | ||||||||||||||||||
verbal noun | połapienie |
References
Further reading
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “połapić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Paweł Kupiszewski (13.04.2021) “POŁAPIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “połapić”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “połapić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “połapić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 545
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.