paradisiacus
Latin
Etymology
From Ancient Greek παραδεισιακός (paradeisiakós), from παράδεισος (parádeisos, “paradise”) + -ακός (-akós, adjective-forming suffix).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /pa.ra.diːˈsi.a.kus/, [päräd̪iːˈs̠iäkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pa.ra.diˈsi.a.kus/, [päräd̪iˈs̬iːäkus]
Adjective
paradīsiacus (feminine paradīsiaca, neuter paradīsiacum); first/second-declension adjective
- of or belonging to Paradise, paradisiacal
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | paradīsiacus | paradīsiaca | paradīsiacum | paradīsiacī | paradīsiacae | paradīsiaca | |
Genitive | paradīsiacī | paradīsiacae | paradīsiacī | paradīsiacōrum | paradīsiacārum | paradīsiacōrum | |
Dative | paradīsiacō | paradīsiacō | paradīsiacīs | ||||
Accusative | paradīsiacum | paradīsiacam | paradīsiacum | paradīsiacōs | paradīsiacās | paradīsiaca | |
Ablative | paradīsiacō | paradīsiacā | paradīsiacō | paradīsiacīs | |||
Vocative | paradīsiace | paradīsiaca | paradīsiacum | paradīsiacī | paradīsiacae | paradīsiaca |
Related terms
Descendants
- → English: paradisiac (learned)
- → French: paradisiaque (learned)
- → Italian: paradisiaco (learned)
- → Portuguese: paradisíaco (learned)
- → Romanian: paradiziac (learned)
- → Spanish: paradisiaco, paradisíaco (learned)
References
- “paradisiacus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- paradisiacus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.