pabulatus
Latin
Etymology
Perfect participle of pābulor
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | pābulātus | pābulāta | pābulātum | pābulātī | pābulātae | pābulāta | |
Genitive | pābulātī | pābulātae | pābulātī | pābulātōrum | pābulātārum | pābulātōrum | |
Dative | pābulātō | pābulātō | pābulātīs | ||||
Accusative | pābulātum | pābulātam | pābulātum | pābulātōs | pābulātās | pābulāta | |
Ablative | pābulātō | pābulātā | pābulātō | pābulātīs | |||
Vocative | pābulāte | pābulāta | pābulātum | pābulātī | pābulātae | pābulāta |
References
- pabulatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to forage: pabulatum, frumentatum ire
- to forage: pabulatum, frumentatum ire
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.