ostudzić

Polish

Etymology

From o- +‎ studzić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈstu.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ud͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: o‧stu‧dzić

Verb

ostudzić pf (imperfective ostudzać)

  1. (transitive, reflexive) to cool, to cool down
    Synonyms: ochłodzić, oziębić

Conjugation
Conjugation of ostudzić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ostudzić
future tense 1st ostudzę ostudzimy
2nd ostudzisz ostudzicie
3rd ostudzi ostudzą
impersonal ostudzi się
past tense 1st ostudziłem,
-(e)m ostudził		 ostudziłam,
-(e)m ostudziła		 ostudziłom,
-(e)m ostudziło		 ostudziliśmy,
-(e)śmy ostudzili		 ostudziłyśmy,
-(e)śmy ostudziły
2nd ostudziłeś,
-(e)ś ostudził		 ostudziłaś,
-(e)ś ostudziła		 ostudziłoś,
-(e)ś ostudziło		 ostudziliście,
-(e)ście ostudzili		 ostudziłyście,
-(e)ście ostudziły
3rd ostudził ostudziła ostudziło ostudzili ostudziły
impersonal ostudzono
conditional 1st ostudziłbym,
bym ostudził		 ostudziłabym,
bym ostudziła		 ostudziłobym,
bym ostudziło		 ostudzilibyśmy,
byśmy ostudzili		 ostudziłybyśmy,
byśmy ostudziły
2nd ostudziłbyś,
byś ostudził		 ostudziłabyś,
byś ostudziła		 ostudziłobyś,
byś ostudziło		 ostudzilibyście,
byście ostudzili		 ostudziłybyście,
byście ostudziły
3rd ostudziłby,
by ostudził		 ostudziłaby,
by ostudziła		 ostudziłoby,
by ostudziło		 ostudziliby,
by ostudzili		 ostudziłyby,
by ostudziły
impersonal ostudzono by
imperative 1st niech ostudzę ostudźmy
2nd ostudź ostudźcie
3rd niech ostudzi niech ostudzą
passive adjectival participle ostudzony ostudzona ostudzone ostudzeni ostudzone
anterior adverbial participle ostudziwszy
verbal noun ostudzenie
noun
verbs

Further reading
  • ostudzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ostudzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.