onbewoonbaar

Dutch

Etymology

From on- + bewoonbaar.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌɔn.bəˈʋoːn.baːr/
  • (file)
  • Hyphenation: onbe‧woon‧baar

Adjective

onbewoonbaar (comparative onbewoonbaarder, superlative onbewoonbaarst)

  1. uninhabitable
    Antonym: bewoonbaar

Inflection

Inflection of onbewoonbaar
uninflected onbewoonbaar
inflected onbewoonbare
comparative onbewoonbaarder
positive comparative superlative
predicative/adverbial onbewoonbaaronbewoonbaarderhet onbewoonbaarst
het onbewoonbaarste
indefinite m./f. sing. onbewoonbareonbewoonbaardereonbewoonbaarste
n. sing. onbewoonbaaronbewoonbaarderonbewoonbaarste
plural onbewoonbareonbewoonbaardereonbewoonbaarste
definite onbewoonbareonbewoonbaardereonbewoonbaarste
partitive onbewoonbaarsonbewoonbaarders

Derived terms

  • onbewoonbaarheid
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.