omamić

Polish

Etymology

From o- +‎ mamić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈma.mit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -amit͡ɕ
  • Syllabification: o‧ma‧mić

Verb

omamić pf (imperfective omamiać)

  1. (transitive) to deceive, to mislead
    Synonyms: zbałamucić, okłamać, oszukać, zwieść
  2. (reflexive with się) to deceive one another
    Synonyms: okłamać się, oszukać się, zwieść się

Conjugation
Conjugation of omamić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive omamić
future tense 1st omamię omamimy
2nd omamisz omamicie
3rd omami omamią
impersonal omami się
past tense 1st omamiłem,
-(e)m omamił		 omamiłam,
-(e)m omamiła		 omamiłom,
-(e)m omamiło		 omamiliśmy,
-(e)śmy omamili		 omamiłyśmy,
-(e)śmy omamiły
2nd omamiłeś,
-(e)ś omamił		 omamiłaś,
-(e)ś omamiła		 omamiłoś,
-(e)ś omamiło		 omamiliście,
-(e)ście omamili		 omamiłyście,
-(e)ście omamiły
3rd omamił omamiła omamiło omamili omamiły
impersonal omamiono
conditional 1st omamiłbym,
bym omamił		 omamiłabym,
bym omamiła		 omamiłobym,
bym omamiło		 omamilibyśmy,
byśmy omamili		 omamiłybyśmy,
byśmy omamiły
2nd omamiłbyś,
byś omamił		 omamiłabyś,
byś omamiła		 omamiłobyś,
byś omamiło		 omamilibyście,
byście omamili		 omamiłybyście,
byście omamiły
3rd omamiłby,
by omamił		 omamiłaby,
by omamiła		 omamiłoby,
by omamiło		 omamiliby,
by omamili		 omamiłyby,
by omamiły
impersonal omamiono by
imperative 1st niech omamię omammy
2nd omam omamcie
3rd niech omami niech omamią
passive adjectival participle omamiony omamiona omamione omamieni omamione
anterior adverbial participle omamiwszy
verbal noun omamienie
adjective
  • omamowy
noun

Further reading
  • omamić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • omamić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.