olur olmaz
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish اولور اولمز or اولور اولماز (olur olmaz),[1] from compound of olur (“(it)happens; possible, doable”) (3rd person singular simple present positive) + olmaz (“(it) doesn't happen; not possible, not doable”) (3rd person singular simple present negative).
Pronunciation
- IPA(key): /oˈɫuɾ.oɫ.maz/
- Hyphenation: o‧lur‧ol‧maz
Noun
olur olmaz (definite accusative olur olmazı, plural olur olmazlar)
- A random, ordinary person of nondescript quality or identity.
Declension
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | olur olmaz | |
| Definite accusative | olur olmazı | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | olur olmaz | olur olmazlar |
| Definite accusative | olur olmazı | olur olmazları |
| Dative | olur olmaza | olur olmazlara |
| Locative | olur olmazda | olur olmazlarda |
| Ablative | olur olmazdan | olur olmazlardan |
| Genitive | olur olmazın | olur olmazların |
Adjective
olur olmaz
- Chosen without regard whether it is good or bad; random, indiscriminate.
- Synonyms: rastgele, gelişigüzel, herhangi, önüne gelen
- (of a word/phrase) Spoken without thinking, often out of place or inappropriate.
Related terms
- ola ki
- olan oldu
- oldu olacak
- olduğu kadar
- oldum olası
- olup olacağı
References
- Kélékian, Diran (1911) “اولور اولمز”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 201
Further reading
- “olur olmaz”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Çağbayır, Yaşar (2007) “olur olmaz”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3613
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.