oksza

See also: Oksza, okszą, and Okszą

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *okъša.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɔkʃʲaː/
  • IPA(key): (15th CE) /ɔkʃʲɒ/

Noun

oksza f

  1. axe, battle axe
    Synonyms: barta, siekira, siekirzyca, topór
    1. (idiomatic) watch (act or instance of carefully observing someone or something over a period of time)
      Synonym: stróża
      • 1920 [1404], Marceli Handelsman, Antoni Rybarski, Kazimierz Tymieniecki, editors, Najdawniejsze księgi sądowe mazowieckie, volume I, number 437:
        Cszo[m] mi Rosnat dal w mø okszø *psenczø, tom ia ne pocratl
        [Cso[m] mi Rozniat (a. Rożniat) dał w mą okszę pszeńcę, tom ja nie pokradł]
  2. (heraldry) Oksza coat of arms
    • 1856-1870 [1464], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki, volume VII, number 417:
      De armis Oksey, qui in clipeo securem al. okscha deferunt
      [De armis Okszej, qui in clipeo securem al. okszą deferunt]

Descendants

  • Middle Polish: oksza

References

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish oksza.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɔk.ʂa/
  • (Middle Polish) IPA(key): /ˈɔk.ʂɒ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔkʂa
  • Syllabification: ok‧sza
  • Homophone: Oksza

Noun

oksza f

  1. (obsolete) axe, battle axe
    Synonyms: siekiera, topór

Declension

Derived terms

nouns
  • Oksza

Descendants

Further reading

  • oksza in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “oksza”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Brückner, Aleksander (1927) “oksza”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.