okroić

Polish

Alternative forms

Etymology

From o- +‎ kroić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈkrɔ.it͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔit͡ɕ
  • Syllabification: o‧kro‧ić

Verb

okroić pf (imperfective okrawać)

  1. (transitive) to cut the edges of, to pare, to trim
  2. (transitive, colloquial) to diminish, to reduce

Conjugation
Conjugation of okroić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive okroić
future tense 1st okroję okroimy
2nd okroisz okroicie
3rd okroi okroją
impersonal okroi się
past tense 1st okroiłem,
-(e)m okroił		 okroiłam,
-(e)m okroiła		 okroiłom,
-(e)m okroiło		 okroiliśmy,
-(e)śmy okroili		 okroiłyśmy,
-(e)śmy okroiły
2nd okroiłeś,
-(e)ś okroił		 okroiłaś,
-(e)ś okroiła		 okroiłoś,
-(e)ś okroiło		 okroiliście,
-(e)ście okroili		 okroiłyście,
-(e)ście okroiły
3rd okroił okroiła okroiło okroili okroiły
impersonal okrojono
conditional 1st okroiłbym,
bym okroił		 okroiłabym,
bym okroiła		 okroiłobym,
bym okroiło		 okroilibyśmy,
byśmy okroili		 okroiłybyśmy,
byśmy okroiły
2nd okroiłbyś,
byś okroił		 okroiłabyś,
byś okroiła		 okroiłobyś,
byś okroiło		 okroilibyście,
byście okroili		 okroiłybyście,
byście okroiły
3rd okroiłby,
by okroił		 okroiłaby,
by okroiła		 okroiłoby,
by okroiło		 okroiliby,
by okroili		 okroiłyby,
by okroiły
impersonal okrojono by
imperative 1st niech okroję okrójmy
2nd okrój okrójcie
3rd niech okroi niech okroją
passive adjectival participle okrojony okrojona okrojone okrojeni okrojone
anterior adverbial participle okroiwszy
verbal noun okrojenie

Further reading
  • okroić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • okroić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.