ograbić

Polish

Etymology

From o- +‎ grabić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈɡra.bit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -abit͡ɕ
  • Syllabification: o‧gra‧bić

Verb

ograbić pf (imperfective ograbiać)

  1. (transitive) to raid, to plunder, to rob, to fleece
    Synonyms: see Thesaurus:kraść

Conjugation
Conjugation of ograbić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ograbić
future tense 1st ograbię ograbimy
2nd ograbisz ograbicie
3rd ograbi ograbią
impersonal ograbi się
past tense 1st ograbiłem,
-(e)m ograbił		 ograbiłam,
-(e)m ograbiła		 ograbiłom,
-(e)m ograbiło		 ograbiliśmy,
-(e)śmy ograbili		 ograbiłyśmy,
-(e)śmy ograbiły
2nd ograbiłeś,
-(e)ś ograbił		 ograbiłaś,
-(e)ś ograbiła		 ograbiłoś,
-(e)ś ograbiło		 ograbiliście,
-(e)ście ograbili		 ograbiłyście,
-(e)ście ograbiły
3rd ograbił ograbiła ograbiło ograbili ograbiły
impersonal ograbiono
conditional 1st ograbiłbym,
bym ograbił		 ograbiłabym,
bym ograbiła		 ograbiłobym,
bym ograbiło		 ograbilibyśmy,
byśmy ograbili		 ograbiłybyśmy,
byśmy ograbiły
2nd ograbiłbyś,
byś ograbił		 ograbiłabyś,
byś ograbiła		 ograbiłobyś,
byś ograbiło		 ograbilibyście,
byście ograbili		 ograbiłybyście,
byście ograbiły
3rd ograbiłby,
by ograbił		 ograbiłaby,
by ograbiła		 ograbiłoby,
by ograbiło		 ograbiliby,
by ograbili		 ograbiłyby,
by ograbiły
impersonal ograbiono by
imperative 1st niech ograbię ograbmy
2nd ograb ograbcie
3rd niech ograbi niech ograbią
passive adjectival participle ograbiony ograbiona ograbione ograbieni ograbione
anterior adverbial participle ograbiwszy
verbal noun ograbienie

Further reading
  • ograbić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ograbić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.