odmieniec

Polish

Etymology

From odmienić + -ec.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔdˈmjɛ.ɲɛt͡s/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛɲɛt͡s
  • Syllabification: od‧mie‧niec

Noun

odmieniec m pers

  1. (derogatory) weirdo, oddball, odd duck, misfit
    Synonyms: cudak, dziwak

Declension

adjective
nouns
verbs

Noun

odmieniec m animal

  1. (folklore) changeling
  2. salamander of the family Proteidae
    odmieniec jaskiniowyolm (Proteus anguinus)
    odmieniec amerykańskicommon mudpuppy (Necturus maculosus)
  3. bacterium of the genus Proteus
    odmieniec pospolityProteus vulgaris

Declension

Further reading

  • odmieniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odmieniec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.