ocaleć

Polish

Etymology

From o- +‎ caleć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈt͡sa.lɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -alɛt͡ɕ
  • Syllabification: o‧ca‧leć

Verb

ocaleć pf (imperfective (obsolete) caleć)

  1. (intransitive) to survive (to avoid death or destruction) [+ z (genitive)] or [+ od (genitive) = death or destruction]

Conjugation
Conjugation of ocaleć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ocaleć
future tense 1st ocaleję ocalejemy
2nd ocalejesz ocalejecie
3rd ocaleje ocaleją
impersonal ocaleje się
past tense 1st ocalałem,
-(e)m ocalał		 ocalałam,
-(e)m ocalała		 ocalałom,
-(e)m ocalało		 ocaleliśmy,
-(e)śmy ocaleli		 ocalałyśmy,
-(e)śmy ocalały
2nd ocalałeś,
-(e)ś ocalał		 ocalałaś,
-(e)ś ocalała		 ocalałoś,
-(e)ś ocalało		 ocaleliście,
-(e)ście ocaleli		 ocalałyście,
-(e)ście ocalały
3rd ocalał ocalała ocalało ocaleli ocalały
impersonal ocalano
conditional 1st ocalałbym,
bym ocalał		 ocalałabym,
bym ocalała		 ocalałobym,
bym ocalało		 ocalelibyśmy,
byśmy ocaleli		 ocalałybyśmy,
byśmy ocalały
2nd ocalałbyś,
byś ocalał		 ocalałabyś,
byś ocalała		 ocalałobyś,
byś ocalało		 ocalelibyście,
byście ocaleli		 ocalałybyście,
byście ocalały
3rd ocalałby,
by ocalał		 ocalałaby,
by ocalała		 ocalałoby,
by ocalało		 ocaleliby,
by ocaleli		 ocalałyby,
by ocalały
impersonal ocalano by
imperative 1st niech ocaleję ocalejmy
2nd ocalej ocalejcie
3rd niech ocaleje niech ocaleją
anterior adverbial participle ocalawszy
verbal noun ocalenie

Derived terms
adjective
noun
  • ocalenie

Further reading
  • ocaleć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ocaleć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.