oburzenie

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔ.buˈʐɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: o‧bu‧rze‧nie

Noun

oburzenie n

  1. outrage, indignation

Declension
Declension of oburzenie
singular
nominative oburzenie
genitive oburzenia
dative oburzeniu
accusative oburzenie
instrumental oburzeniem
locative oburzeniu
vocative oburzenie

Noun

oburzenie n

  1. verbal noun of oburzyć

Declension
Declension of oburzenie
singular
nominative oburzenie
genitive oburzenia
dative oburzeniu
accusative oburzenie
instrumental oburzeniem
locative oburzeniu
vocative oburzenie
adjectives
adverbs
verbs

Further reading
  • oburzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oburzenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.