oburzający
Polish
Etymology
Active adjectival participle of oburzać.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔ.bu.ʐaˈjɔn.t͡sɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔnt͡sɨ
- Syllabification: o‧bu‧rza‧ją‧cy
Adjective
oburzający (comparative bardziej oburzający, superlative najbardziej oburzający, derived adverb oburzająco)
Declension
Declension of oburzający (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | oburzający | oburzająca | oburzające | oburzający | oburzające | |
| genitive | oburzającego | oburzającej | oburzającego | oburzających | ||
| dative | oburzającemu | oburzającej | oburzającemu | oburzającym | ||
| accusative | oburzającego | oburzający | oburzającą | oburzające | oburzających | oburzające |
| instrumental | oburzającym | oburzającą | oburzającym | oburzającymi | ||
| locative | oburzającym | oburzającej | oburzającym | oburzających | ||
Further reading
- oburzający in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- oburzający in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.