obietnica

Polish

Etymology

From obiecać +‎ -nica.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔ.bjɛtˈɲi.t͡sa/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡sa
  • Syllabification: o‧biet‧ni‧ca

Noun

obietnica f

  1. promise

Declension
Declension of obietnica
singular plural
nominative obietnica obietnice
genitive obietnicy obietnic
dative obietnicy obietnicom
accusative obietnicę obietnice
instrumental obietnicą obietnicami
locative obietnicy obietnicach
vocative obietnico obietnice

Further reading
  • obietnica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obietnica in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.