nazywać

From nazwać +‎ -ać. First attested in the 14th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /nazɨvat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /nazɨvat͡ɕ/

nazywać impf (perfective nazwać)

1. to call, to name (to give a name or term of address) [+instrumental or nominative = what name]
   • 1930 [c. 1455], “Ex”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎, 15, 23:

     Nye mogly pycz wod z Marath, przeto ysz bily welmy gorzkye. Przetoosz podobne gymyø myastu zdzyaly, nazywayøcz ge Mara (vocans illum Mara), to gest gorzkoszczy

     [Nie mogli pić wod z Marat, przeto iż były wielmi gorzkie. Przetoż podobne jimię miastu zdziali nazywając je Mara (vocans illum Mara), to jest gorzkości]

   • 1930 [c. 1455], “Lev”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎, 23, 2:

     Tocz sø dnyowye pana, gesz to naziwacz bødzecze swyøti (quas vocabitis sanctas)

     [Toć są dniowie Pana, jeż to nazywać będziecie święty (quas vocabitis sanctas)]

   • c. 1301-1350, Kazania świętokrzyskie‎, page cv 24:

     Pismo togo croleuicha deuicø porochonego v troiakem mesce pisma naziua crolem luda zidowskego

     [Pismo togo krolewica dziewicą porodzonego w trojakiem mieście Pisma nazywa krolem luda żydowskiego]

• Masurian: nazÿwacz
• Polish: nazywać
• Silesian: nazywać

• Boryś, Wiesław (2005) “zwać”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “nazywać”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “nazywać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish nazywać. nazwać +‎ -ać. Compare Kashubian nazewac.

• IPA^(key): /naˈzɨ.vat͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /naˈzɨ.vat͡ɕ/

• Audio 1, nazywać

  (file)

• Audio 2, nazywać się

  (file)

• Rhymes: -ɨvat͡ɕ
• Syllabification: na‧zy‧wać

nazywać impf (perfective nazwać)

1. (transitive) to call, to name (to consider as a true representative of a category) [+instrumental or nominative = what name]

   Synonyms: mianować, mienić

2. (transitive) to call, to name (to give a name or term of address) [+instrumental or nominative = what name]
3. (transitive, Middle Polish) to mention

   Synonyms: wspominać, wymieniać, wzmiankować

nazywać impf

1. (reflexive with się) to be called (to bear a name, title, or term of address) [+nominative = what name]

   Synonyms: mienić się, zwać się

   Nazywam się James. ― My name is James.

2. (reflexive with się) to be called (to be referred to by a specific name, title, or term of address by others) [+instrumental or nominative = what name]
3. (Middle Polish) The meaning of this term is uncertain.
   • 1588, A. Calepinus, Dictionarium decem linguarum‎, page 83a:

     Appello ‒ Naziwąm, mianuię.

4. (reflexive with się, Middle Polish) to be; to last
5. (reflexive with się, Middle Polish) The meaning of this term is uncertain.
   • 1575, M. Czechowic, Rozmowy chrystyjańskie‎, page 197:

     iż ták ſłowo to epikalein może być przekłádano wzywáć ábo názywáć ſie

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), nazywać is one of the most used words in Polish, appearing 44 times in scientific texts, 2 times in news, 2 times in essays, 9 times in fiction, and 13 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 70 times, making it the 920th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

• nazywać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nazywać się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nazywać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “nazywać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “nazywać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “NAZYWAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 21.02.2015
• “NAZYWAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 18.12.2008
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “nazywać”, in Słownik języka polskiego‎
• Aleksander Zdanowicz (1861) “nazywać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “nazywać”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 3, Warsaw, page 238
• nazywać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
• nazywać się in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Inherited from Old Polish nazywać. By surface analysis, nazwać +‎ -ać.

• IPA^(key): /naˈzɨvat͡ɕ/
• Rhymes: -ɨvat͡ɕ
• Syllabification: na‧zy‧wać

nazywać impf (perfective nazwać)

1. (transitive) to call, to name (to give a name or term of address)
2. (reflexive with sie) to be called

• nazywać in silling.org
• nazywać_sie in silling.org
• Henryk Jaroszewicz (2022) “nazywać <sie>”, in Zasady pisowni języka śląskiego (in Polish), Siedlce: Wydawnictwo Naukowe IKR[i]BL, page 101