mnich

Inherited from Old Czech mnich. Compare German Mönch, Russian монах (monax), Polish mnich.

• IPA^(key): [ˈmɲɪx]

mnich m anim

1. monk

• mnich in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
• mnich in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
• mnich in Internetová jazyková příručka

mnich m pers

1. Alternative form of mich

Borrowed from Old High German munih, from Proto-West Germanic *munik.[1]

• IPA^(key): (13^th CE) /ˈmɲix/
• IPA^(key): (15^th CE) /ˈmɲix/

mnich m pers

1. monk

• Czech: mnich
• → Old Polish: mnich
  • Polish: mnich
    • → Old Lithuanian: minỹkas, minỹchas
      • Lithuanian: (dialectal) minỹkas
    • → Kashubian: mich
• → Slovak: mních

• Jan Gebauer (1903–1916) “mnich”, in Slovník staročeský (in Czech), Prague: Česká grafická společnost "unie", Česká akademie císaře Františka Josefa pro vědy, slovesnost a umění

Borrowed from Old Czech mnich.[1][2][3] First attested in 1429.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /mɲix/
• IPA^(key): (15^th CE) /mɲix/

mnich m pers (female equivalent mniszka, related adjective mniski)

1. monk
   • 1959 [1429], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 1339, Poznań:

     Jsze pan Micolay Thomiczsky ne schedl... do clastora, do mnichow

     [Iże pan Mikołay Tomicski nie szedł... do klasztora, do mnichow]

• Polish: mnich
  • → Old Lithuanian: minỹkas, minỹchas
    • Lithuanian: (dialectal) minỹkas
  • → Kashubian: mich

• Brückner, Aleksander (1927) “mnich”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna
• Bańkowski, Andrzej (2000) “mnich”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• Boryś, Wiesław (2005) “mnich”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “mnich”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish mnich. Sense 1 is a semantic loan from German Mönch.

• IPA^(key): /mɲix/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈmɲix/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ix
• Syllabification: mnich
• Homophone: Mnich

mnich m pers (female equivalent mniszka, diminutive mniszek, related adjective mnisi or mniszy)

1. monk (male member of monastic order)

mnich m inan

1. monk roof tile
2. device for regulating the level and flow of water in fish ponds
3. (obsolete, metalwork) vessel for separating silver and gold in the furnace
4. (obsolete) type of apple
5. (obsolete) type of pierogi or dumpling

mnich m pers

1. (Middle Polish) any plant of the genus Taraxacum

   Synonym: mniszek

2. (Middle Polish) monk seal (Monachus)

   Synonym: mniszka śródziemnomorska

3. (Middle Polish, chess) bishop

   Synonyms: goniec, laufer

4. (Middle Polish) The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
   1. bulbous ceramic flask for liquors in a sculptor's inventory
      • 1961 [1571], S. Nawrocki, J. Wisłocki, editors, Inwentarze mieszczańskie z lat 1528-1635 z ksiąg miejskich Poznania [Townsmen's inventories from the years 1528-1635 from the city books of Poznań], number 168:

        dzbankow 6, 2 kubki i mnich 1, korbaszewa flasza 1

5. (Middle Polish) bishop of Varadin, the guardian of the Hungarian prince

• → Old Lithuanian: minỹkas, minỹchas
  • Lithuanian: (dialectal) minỹkas
• → Kashubian: mich

• mnich in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• mnich in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “mnich”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “MNICH”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 15.11.2022
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “mnich”, in Słownik języka polskiego‎
• Aleksander Zdanowicz (1861) “mnich”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “mnich”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 2, Warsaw, page 1015

Borrowed from Old High German munih,[1] from Proto-West Germanic *munik, from Late Latin monicus, from Latin monachus, from Ancient Greek μονᾰχός (monakhós, “solitary, single”).

Compare Lower Sorbian mich, Old Czech mnich, Old Church Slavonic мънихъ (mŭnixŭ).

• IPA^(key): /mɲix/

mnich m pers (feminine mniška)

1. monk

• Křesćan Pful, editor (1866), “mnich”, in Łužiski serbski słownik / Lausitzisch Wendisches Wörterbuch‎ (in German), Budyšin: Maćica Serbska, page 374
• “mnich” in Soblex