mijner

Dutch

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈmɛi̯.nər/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: mij‧ner
  • Rhymes: -ɛi̯nər

Determiner

mijner

  1. (archaic) (archaic) genitive feminine/plural of mijn: of my
    Coordinate term: (masculine and neuter) mijns
    mijner moeder huis ― my mother’s house
    het huis mijner ouders ― the house of my parents
  2. (obsolete) (archaic) dative feminine of mijn: to my
    Ik vertelde het mijner moeder. ― I told it to my mother.

Pronoun

mijner

  1. (archaic) (archaic) genitive of ik: of me
    Synonym: (interchangeable) mijns
    Hij is mijner niet waard.
    He isn’t worthy of me.
Inflection
Dutch personal pronouns
subject object possessive reflexive genitive5
singular full unstr. full unstr. full unstr. pred.
1st person ik 'k1 mij me mijn m'n1 mijne me mijner, mijns
2nd person jij je jou je jouw je jouwe je jouwer, jouws
2nd person archaic or regiolectal gij ge u – uw – uwe u uwer, uws
2nd person formal u – u – uw – uwe zich uwer, uws
3rd person masculine hij ie1 hem 'm1 zijn z'n1 zijne zich zijner, zijns
3rd person feminine zij ze haar h'r1, 'r1, d'r1 haar h'r1, 'r1, d'r1 hare zich harer, haars
3rd person neuter het 't1 het 't1 zijn z'n1 zijne zich zijner, zijns
plural
1st person wij we ons – ons, onze2 – onze ons onzer, onzes
2nd person jullie je jullie je jullie je – je –
2nd person archaic or regiolectal6 gij ge u – uw – uwe u uwer, uws
2nd person formal u – u – uw – uwe zich uwer, uws
3rd person zij ze hen3, hun4 ze hun – hunne zich hunner, huns
1) Not as common in written language.
2) Inflected as an adjective.
3) In prescriptivist use, used only as direct object (accusative).
4) In prescriptivist use, used only as indirect object (dative).		 5) Archaic. Nowadays used for formal, literary or poetic purposes, and in fixed expressions.
6) To differentiate from the singular gij, and in a similar vein to "you lot" or "you guys" in English, it is common to use gijlui ("you people") or gijlieden ("you people") or one of their contracted variants, and their corresponding objects, possessives and reflexives, in the plural.

Etymology 2

From Middle Dutch mijnre. Equivalent to mijnen (“to buy at an auction”) +‎ -er (agent noun suffix).

Noun

mijner m (plural mijners)

  1. (archaic, historical) buyer or bidder at a public auction
    Synonym: bieder

Etymology 3

From mijnen (“to mine”) +‎ -er (agent noun suffix).

Noun

mijner m (plural mijners)

  1. (uncommon) miner
    Synonyms: kompel, mijnarbeider, mijnwerker
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.