mignąć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *mignǫti. By surface analysis, migać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈmiɡ.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -iɡnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: mig‧nąć

Verb

mignąć pf (imperfective migać)

  1. (intransitive) to blink, to flash, to flicker (to appear while being visible only momentarily during fast movement)
  2. (intransitive) to flicker (to shine with intermittent light)
  3. (intransitive) to make small and fast movements

Conjugation
Conjugation of mignąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive mignąć
future tense 1st mignę migniemy
2nd migniesz migniecie
3rd mignie migną
impersonal mignie się
past tense 1st mignąłem,
-(e)m mignął		 mignęłam,
-(e)m mignęła		 mignęłom,
-(e)m mignęło		 mignęliśmy,
-(e)śmy mignęli		 mignęłyśmy,
-(e)śmy mignęły
2nd mignąłeś,
-(e)ś mignął		 mignęłaś,
-(e)ś mignęła		 mignęłoś,
-(e)ś mignęło		 mignęliście,
-(e)ście mignęli		 mignęłyście,
-(e)ście mignęły
3rd mignął mignęła mignęło mignęli mignęły
impersonal mignięto
conditional 1st mignąłbym,
bym mignął		 mignęłabym,
bym mignęła		 mignęłobym,
bym mignęło		 mignęlibyśmy,
byśmy mignęli		 mignęłybyśmy,
byśmy mignęły
2nd mignąłbyś,
byś mignął		 mignęłabyś,
byś mignęła		 mignęłobyś,
byś mignęło		 mignęlibyście,
byście mignęli		 mignęłybyście,
byście mignęły
3rd mignąłby,
by mignął		 mignęłaby,
by mignęła		 mignęłoby,
by mignęło		 mignęliby,
by mignęli		 mignęłyby,
by mignęły
impersonal mignięto by
imperative 1st niech mignę mignijmy
2nd mignij mignijcie
3rd niech mignie niech migną
anterior adverbial participle mignąwszy
verbal noun mignięcie
adjective
adverbs
noun

Further reading
  • mignąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • mignąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.