kvikna

Icelandic

Etymology

From Old Norse kvikna, from Proto-Germanic *kwiknaną.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkʰvɪhkna/
  • Rhymes: -ɪhkna

Verb

kvikna (weak verb, third-person singular past indicative kviknaði, supine kviknað)

  1. (intransitive, of fire) to start, become lit
  2. (intransitive, of light) to come on
  3. (intransitive) to come into being, begin to exist, spring forth
    líf kviknar
    life springs forth

Conjugation
kvikna — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að kvikna
supine
(sagnbót)		 kviknað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 kviknandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég kvikna við kviknum present
(nútíð)		 ég kvikni við kviknum
þú kviknar þið kviknið þú kviknir þið kviknið
hann, hún, það kviknar þeir, þær, þau kvikna hann, hún, það kvikni þeir, þær, þau kvikni
past
(þátíð)		 ég kviknaði við kviknuðum past
(þátíð)		 ég kviknaði við kviknuðum
þú kviknaðir þið kviknuðuð þú kviknaðir þið kviknuðuð
hann, hún, það kviknaði þeir, þær, þau kviknuðu hann, hún, það kviknaði þeir, þær, þau kviknuðu
imperative
(boðháttur)		 kvikna (þú) kviknið (þið)
Forms with appended personal pronoun
kviknaðu kvikniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
kviknaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 kviknaður kviknuð kviknað kviknaðir kviknaðar kviknuð
accusative
(þolfall)		 kviknaðan kviknaða kviknað kviknaða kviknaðar kviknuð
dative
(þágufall)		 kviknuðum kviknaðri kviknuðu kviknuðum kviknuðum kviknuðum
genitive
(eignarfall)		 kviknaðs kviknaðrar kviknaðs kviknaðra kviknaðra kviknaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 kviknaði kviknaða kviknaða kviknuðu kviknuðu kviknuðu
accusative
(þolfall)		 kviknaða kviknuðu kviknaða kviknuðu kviknuðu kviknuðu
dative
(þágufall)		 kviknaða kviknuðu kviknaða kviknuðu kviknuðu kviknuðu
genitive
(eignarfall)		 kviknaða kviknuðu kviknaða kviknuðu kviknuðu kviknuðu

Old Norse

Alternative forms

Etymology

From Proto-Germanic *kwiknaną.

Verb

kvikna

  1. to quicken, come to life
  2. to be kindled
  3. to revive

Conjugation
Conjugation of kvikna — active (weak class 2)
infinitive kvikna
present participle kviknandi
past participle kviknaðr
indicative present past
1st-person singular kvikna kviknaða
2nd-person singular kviknar kviknaðir
3rd-person singular kviknar kviknaði
1st-person plural kviknum kviknuðum
2nd-person plural kviknið kviknuðuð
3rd-person plural kvikna kviknuðu
subjunctive present past
1st-person singular kvikna kviknaða
2nd-person singular kviknir kviknaðir
3rd-person singular kvikni kviknaði
1st-person plural kviknim kviknaðim
2nd-person plural kviknið kviknaðið
3rd-person plural kvikni kviknaði
imperative present
2nd-person singular kvikna
1st-person plural kviknum
2nd-person plural kviknið
Conjugation of kvikna — mediopassive (weak class 2)
infinitive kviknask
present participle kviknandisk
past participle kviknazk
indicative present past
1st-person singular kviknumk kviknuðumk
2nd-person singular kviknask kviknaðisk
3rd-person singular kviknask kviknaðisk
1st-person plural kviknumsk kviknuðumsk
2nd-person plural kviknizk kviknuðuzk
3rd-person plural kviknask kviknuðusk
subjunctive present past
1st-person singular kviknumk kviknuðumk
2nd-person singular kviknisk kviknaðisk
3rd-person singular kviknisk kviknaðisk
1st-person plural kviknimsk kviknaðimsk
2nd-person plural kviknizk kviknaðizk
3rd-person plural kviknisk kviknaðisk
imperative present
2nd-person singular kviknask
1st-person plural kviknumsk
2nd-person plural kviknizk

Descendants
  • Icelandic: kvikna
  • Faroese: kvikna
  • Norwegian Nynorsk: kvikne
  • Norwegian Bokmål: kvikne
  • Old Swedish: qvikna
  • Danish: kvikne

References
  • “kvikna”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.