krukka

Icelandic

Etymology

From Old Norse krukka, from Proto-Germanic *krogu (“pot, pitcher”), of uncertain origin. Possibly from a Proto-Indo-European root shared with Old Armenian կարաս (karas, “pitcher, large jar”), Ancient Greek κρωσσός (krōssós, “pitcher”), but the phonetics are problematic. Also compare Old Irish croiccenn (“skin”).[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkʰrʏhka/
    Rhymes: -ʏhka

Noun

krukka f (genitive singular krukku, nominative plural krukkur)

  1. jar, crock

Declension
declension of krukka
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative krukka krukkan krukkur krukkurnar
accusative krukku krukkuna krukkur krukkurnar
dative krukku krukkunni krukkum krukkunum
genitive krukku krukkunnar krukka krukkanna

Verb

krukka (weak verb, third-person singular past indicative krukkaði, supine krukkað)

  1. to cut, scrape, or poke at slightly (e.g. a wound)
  2. to tinker, tamper

Conjugation
krukka — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að krukka
supine
(sagnbót)		 krukkað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 krukkandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég krukka við krukkum present
(nútíð)		 ég krukki við krukkum
þú krukkar þið krukkið þú krukkir þið krukkið
hann, hún, það krukkar þeir, þær, þau krukka hann, hún, það krukki þeir, þær, þau krukki
past
(þátíð)		 ég krukkaði við krukkuðum past
(þátíð)		 ég krukkaði við krukkuðum
þú krukkaðir þið krukkuðuð þú krukkaðir þið krukkuðuð
hann, hún, það krukkaði þeir, þær, þau krukkuðu hann, hún, það krukkaði þeir, þær, þau krukkuðu
imperative
(boðháttur)		 krukka (þú) krukkið (þið)
Forms with appended personal pronoun
krukkaðu krukkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
krukkast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að krukkast
supine
(sagnbót)		 krukkast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 krukkandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég krukkast við krukkumst present
(nútíð)		 ég krukkist við krukkumst
þú krukkast þið krukkist þú krukkist þið krukkist
hann, hún, það krukkast þeir, þær, þau krukkast hann, hún, það krukkist þeir, þær, þau krukkist
past
(þátíð)		 ég krukkaðist við krukkuðumst past
(þátíð)		 ég krukkaðist við krukkuðumst
þú krukkaðist þið krukkuðust þú krukkaðist þið krukkuðust
hann, hún, það krukkaðist þeir, þær, þau krukkuðust hann, hún, það krukkaðist þeir, þær, þau krukkuðust
imperative
(boðháttur)		 krukkast (þú) krukkist (þið)
Forms with appended personal pronoun
krukkastu krukkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
krukkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 krukkaður krukkuð krukkað krukkaðir krukkaðar krukkuð
accusative
(þolfall)		 krukkaðan krukkaða krukkað krukkaða krukkaðar krukkuð
dative
(þágufall)		 krukkuðum krukkaðri krukkuðu krukkuðum krukkuðum krukkuðum
genitive
(eignarfall)		 krukkaðs krukkaðrar krukkaðs krukkaðra krukkaðra krukkaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 krukkaði krukkaða krukkaða krukkuðu krukkuðu krukkuðu
accusative
(þolfall)		 krukkaða krukkuðu krukkaða krukkuðu krukkuðu krukkuðu
dative
(þágufall)		 krukkaða krukkuðu krukkaða krukkuðu krukkuðu krukkuðu
genitive
(eignarfall)		 krukkaða krukkuðu krukkaða krukkuðu krukkuðu krukkuðu

References
  1. Douglas Harper (2001–2024) “crock”, in Online Etymology Dictionary.
  2. MacBain, Alexander, Mackay, Eneas (1911) “krukka”, in An Etymological Dictionary of the Gaelic Language‎, Stirling, →ISBN, page crog

Norwegian Bokmål

Alternative forms

Noun

krukka m or f

  1. definite feminine singular of krukke

Norwegian Nynorsk

Noun

krukka f

  1. definite singular of krukke
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.