królobójca

Polish

Etymology

From król +‎ -o- +‎ -bójca.

Pronunciation
  • IPA(key): /kru.lɔˈbuj.t͡sa/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ujt͡sa
  • Syllabification: kró‧lo‧bój‧ca

Noun

królobójca m pers (female equivalent królobójczyni)

  1. regicide (person who commits regicide)

Declension
Declension of królobójca
singular plural
nominative królobójca królobójcy/królobójce (deprecative)
genitive królobójcy królobójców
dative królobójcy królobójcom
accusative królobójcę królobójców
instrumental królobójcą królobójcami
locative królobójcy królobójcach
vocative królobójco królobójcy
adjective
  • królobójczy
noun

Further reading
  • królobójca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • królobójca in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.