kiwnąć

Polish

Etymology

From kiwać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkiv.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ivnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: kiw‧nąć

Verb

kiwnąć pf (imperfective kiwać)

  1. (intransitive) to beckon, to noddle, to bob
  2. (intransitive) to waggle, to totter
  3. (transitive) to fool
    Synonyms: see Thesaurus:oszukać
  4. (reflexive with się) to wobble

Conjugation
Conjugation of kiwnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kiwnąć
future tense 1st kiwnę kiwniemy
2nd kiwniesz kiwniecie
3rd kiwnie kiwną
impersonal kiwnie się
past tense 1st kiwnąłem,
-(e)m kiwnął		 kiwnęłam,
-(e)m kiwnęła		 kiwnęłom,
-(e)m kiwnęło		 kiwnęliśmy,
-(e)śmy kiwnęli		 kiwnęłyśmy,
-(e)śmy kiwnęły
2nd kiwnąłeś,
-(e)ś kiwnął		 kiwnęłaś,
-(e)ś kiwnęła		 kiwnęłoś,
-(e)ś kiwnęło		 kiwnęliście,
-(e)ście kiwnęli		 kiwnęłyście,
-(e)ście kiwnęły
3rd kiwnął kiwnęła kiwnęło kiwnęli kiwnęły
impersonal kiwnięto
conditional 1st kiwnąłbym,
bym kiwnął		 kiwnęłabym,
bym kiwnęła		 kiwnęłobym,
bym kiwnęło		 kiwnęlibyśmy,
byśmy kiwnęli		 kiwnęłybyśmy,
byśmy kiwnęły
2nd kiwnąłbyś,
byś kiwnął		 kiwnęłabyś,
byś kiwnęła		 kiwnęłobyś,
byś kiwnęło		 kiwnęlibyście,
byście kiwnęli		 kiwnęłybyście,
byście kiwnęły
3rd kiwnąłby,
by kiwnął		 kiwnęłaby,
by kiwnęła		 kiwnęłoby,
by kiwnęło		 kiwnęliby,
by kiwnęli		 kiwnęłyby,
by kiwnęły
impersonal kiwnięto by
imperative 1st niech kiwnę kiwnijmy
2nd kiwnij kiwnijcie
3rd niech kiwnie niech kiwną
passive adjectival participle kiwnięty kiwnięta kiwnięte kiwnięci kiwnięte
anterior adverbial participle kiwnąwszy
verbal noun kiwnięcie

Further reading
  • kiwnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kiwnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.