keppa
Icelandic
Etymology
From Old Norse keppa, from Proto-Germanic *kampijaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈcʰɛhpa/
- Rhymes: -ɛhpa
Conjugation
keppa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að keppa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
keppt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
keppandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég keppi | við keppum | present (nútíð) |
ég keppi | við keppum |
| þú keppir | þið keppið | þú keppir | þið keppið | ||
| hann, hún, það keppir | þeir, þær, þau keppa | hann, hún, það keppi | þeir, þær, þau keppi | ||
| past (þátíð) |
ég keppti | við kepptum | past (þátíð) |
ég keppti | við kepptum |
| þú kepptir | þið kepptuð | þú kepptir | þið kepptuð | ||
| hann, hún, það keppti | þeir, þær, þau kepptu | hann, hún, það keppti | þeir, þær, þau kepptu | ||
| imperative (boðháttur) |
kepp (þú) | keppið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| kepptu | keppiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
keppast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að keppast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
keppst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
keppandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég keppist | við keppumst | present (nútíð) |
ég keppist | við keppumst |
| þú keppist | þið keppist | þú keppist | þið keppist | ||
| hann, hún, það keppist | þeir, þær, þau keppast | hann, hún, það keppist | þeir, þær, þau keppist | ||
| past (þátíð) |
ég kepptist | við kepptumst | past (þátíð) |
ég kepptist | við kepptumst |
| þú kepptist | þið kepptust | þú kepptist | þið kepptust | ||
| hann, hún, það kepptist | þeir, þær, þau kepptust | hann, hún, það kepptist | þeir, þær, þau kepptust | ||
| imperative (boðháttur) |
keppst (þú) | keppist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| keppstu | keppisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
kepptur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
kepptur | keppt | keppt | kepptir | kepptar | keppt | |
| accusative (þolfall) |
kepptan | keppta | keppt | keppta | kepptar | keppt | |
| dative (þágufall) |
kepptum | kepptri | kepptu | kepptum | kepptum | kepptum | |
| genitive (eignarfall) |
keppts | kepptrar | keppts | kepptra | kepptra | kepptra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
keppti | keppta | keppta | kepptu | kepptu | kepptu | |
| accusative (þolfall) |
keppta | kepptu | keppta | kepptu | kepptu | kepptu | |
| dative (þágufall) |
keppta | kepptu | keppta | kepptu | kepptu | kepptu | |
| genitive (eignarfall) |
keppta | kepptu | keppta | kepptu | kepptu | kepptu | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.