kabuk

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish قبوق (ḳabuḳ, “bark, rind, the skin or peel of a fruit, shell”),[1] from Proto-Turkic *kāpuk (“bark, shell”)[2] from Proto-Turkic *kāp- (“to surround”),[3][4] equivalent to kap +‎ -uk.

Pronunciation
  • IPA(key): /kaˈbuk/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: ka‧buk

Noun

kabuk (definite accusative kabuğu, plural kabuklar)

  1. The hard layer over or around something naturally formed to protect it; shell, bark, skin of a fruit, rind or husk.
    Synonym: kışır
  2. The hard, brown outer layer around bread; crust.
  3. (medicine) The incrustation over a wound or pimple; scab.
  4. (astronomy) The outer layer surrounding liquid or gaseous core; crust.
  5. (zoology) The outer chitinaceous, siliceous, bony or keratinous layer around an animal.
    Synonym: kavkı

Declension
Inflection
Nominative kabuk
Definite accusative kabuğu
Singular Plural
Nominative kabuk kabuklar
Definite accusative kabuğu kabukları
Dative kabuğa kabuklara
Locative kabukta kabuklarda
Ablative kabuktan kabuklardan
Genitive kabuğun kabukların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular kabuğum kabuklarım
2nd singular kabuğun kabukların
3rd singular kabuğu kabukları
1st plural kabuğumuz kabuklarımız
2nd plural kabuğunuz kabuklarınız
3rd plural kabukları kabukları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular kabuğumu kabuklarımı
2nd singular kabuğunu kabuklarını
3rd singular kabuğunu kabuklarını
1st plural kabuğumuzu kabuklarımızı
2nd plural kabuğunuzu kabuklarınızı
3rd plural kabuklarını kabuklarını
Dative
Singular Plural
1st singular kabuğuma kabuklarıma
2nd singular kabuğuna kabuklarına
3rd singular kabuğuna kabuklarına
1st plural kabuğumuza kabuklarımıza
2nd plural kabuğunuza kabuklarınıza
3rd plural kabuklarına kabuklarına
Locative
Singular Plural
1st singular kabuğumda kabuklarımda
2nd singular kabuğunda kabuklarında
3rd singular kabuğunda kabuklarında
1st plural kabuğumuzda kabuklarımızda
2nd plural kabuğunuzda kabuklarınızda
3rd plural kabuklarında kabuklarında
Ablative
Singular Plural
1st singular kabuğumdan kabuklarımdan
2nd singular kabuğundan kabuklarından
3rd singular kabuğundan kabuklarından
1st plural kabuğumuzdan kabuklarımızdan
2nd plural kabuğunuzdan kabuklarınızdan
3rd plural kabuklarından kabuklarından
Genitive
Singular Plural
1st singular kabuğumun kabuklarımın
2nd singular kabuğunun kabuklarının
3rd singular kabuğunun kabuklarının
1st plural kabuğumuzun kabuklarımızın
2nd plural kabuğunuzun kabuklarınızın
3rd plural kabuklarının kabuklarının

Derived terms
  • deniz kabuğu
  • kabuğu dışına çıkmak
  • kabuğuna çekilmek
  • kabuk bağlamak
  • kabuklanmak
  • kabuklu
  • kabuksuz
  • yer kabuğu

References
  1. Redhouse, James W. (1890) “قبوق”, in A Turkish and English Lexicon‎, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1433
  2. Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*Kāpuk”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  3. Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*Kāp-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  4. Nişanyan, Sevan (2002–) “kabuk”, in Nişanyan Sözlük

Further reading
  • “kabuk”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
  • Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.