kłopotać

Polish

Etymology

From kłopot +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /kwɔˈpɔ.tat͡ɕ/
  • Audio 1, kłopotać(file)
  • Audio 2, kłopotać się(file)
  • Rhymes: -ɔtat͡ɕ
  • Syllabification: kło‧po‧tać

Verb

kłopotać impf

  1. (transitive, literary) to bother, to trouble
  2. (reflexive with się) to worry, to grieve, to be troubled
    Synonyms: see Thesaurus:bać się

Declension
Conjugation of kłopotać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kłopotać
present tense 1st kłopocę kłopocemy
2nd kłopocesz kłopocecie
3rd kłopoce kłopocą
impersonal kłopoce się
past tense 1st kłopotałem,
-(e)m kłopotał		 kłopotałam,
-(e)m kłopotała		 kłopotałom,
-(e)m kłopotało		 kłopotaliśmy,
-(e)śmy kłopotali		 kłopotałyśmy,
-(e)śmy kłopotały
2nd kłopotałeś,
-(e)ś kłopotał		 kłopotałaś,
-(e)ś kłopotała		 kłopotałoś,
-(e)ś kłopotało		 kłopotaliście,
-(e)ście kłopotali		 kłopotałyście,
-(e)ście kłopotały
3rd kłopotał kłopotała kłopotało kłopotali kłopotały
impersonal kłopotano
future tense 1st będę kłopotał,
będę kłopotać		 będę kłopotała,
będę kłopotać		 będę kłopotało,
będę kłopotać		 będziemy kłopotali,
będziemy kłopotać		 będziemy kłopotały,
będziemy kłopotać
2nd będziesz kłopotał,
będziesz kłopotać		 będziesz kłopotała,
będziesz kłopotać		 będziesz kłopotało,
będziesz kłopotać		 będziecie kłopotali,
będziecie kłopotać		 będziecie kłopotały,
będziecie kłopotać
3rd będzie kłopotał,
będzie kłopotać		 będzie kłopotała,
będzie kłopotać		 będzie kłopotało,
będzie kłopotać		 będą kłopotali,
będą kłopotać		 będą kłopotały,
będą kłopotać
impersonal będzie kłopotać się
conditional 1st kłopotałbym,
bym kłopotał		 kłopotałabym,
bym kłopotała		 kłopotałobym,
bym kłopotało		 kłopotalibyśmy,
byśmy kłopotali		 kłopotałybyśmy,
byśmy kłopotały
2nd kłopotałbyś,
byś kłopotał		 kłopotałabyś,
byś kłopotała		 kłopotałobyś,
byś kłopotało		 kłopotalibyście,
byście kłopotali		 kłopotałybyście,
byście kłopotały
3rd kłopotałby,
by kłopotał		 kłopotałaby,
by kłopotała		 kłopotałoby,
by kłopotało		 kłopotaliby,
by kłopotali		 kłopotałyby,
by kłopotały
impersonal kłopotano by
imperative 1st niech kłopocę kłopoczmy
2nd kłopocz kłopoczcie
3rd niech kłopoce niech kłopocą
active adjectival participle kłopocący kłopocąca kłopocące kłopocący kłopocące
passive adjectival participle kłopotany kłopotana kłopotane kłopotani kłopotane
contemporary adverbial participle kłopocąc
verbal noun kłopotanie

or

Conjugation of kłopotać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kłopotać
present tense 1st kłopoczę kłopoczemy
2nd kłopoczesz kłopoczecie
3rd kłopocze kłopoczą
impersonal kłopocze się
past tense 1st kłopotałem,
-(e)m kłopotał		 kłopotałam,
-(e)m kłopotała		 kłopotałom,
-(e)m kłopotało		 kłopotaliśmy,
-(e)śmy kłopotali		 kłopotałyśmy,
-(e)śmy kłopotały
2nd kłopotałeś,
-(e)ś kłopotał		 kłopotałaś,
-(e)ś kłopotała		 kłopotałoś,
-(e)ś kłopotało		 kłopotaliście,
-(e)ście kłopotali		 kłopotałyście,
-(e)ście kłopotały
3rd kłopotał kłopotała kłopotało kłopotali kłopotały
impersonal kłopotano
future tense 1st będę kłopotał,
będę kłopotać		 będę kłopotała,
będę kłopotać		 będę kłopotało,
będę kłopotać		 będziemy kłopotali,
będziemy kłopotać		 będziemy kłopotały,
będziemy kłopotać
2nd będziesz kłopotał,
będziesz kłopotać		 będziesz kłopotała,
będziesz kłopotać		 będziesz kłopotało,
będziesz kłopotać		 będziecie kłopotali,
będziecie kłopotać		 będziecie kłopotały,
będziecie kłopotać
3rd będzie kłopotał,
będzie kłopotać		 będzie kłopotała,
będzie kłopotać		 będzie kłopotało,
będzie kłopotać		 będą kłopotali,
będą kłopotać		 będą kłopotały,
będą kłopotać
impersonal będzie kłopotać się
conditional 1st kłopotałbym,
bym kłopotał		 kłopotałabym,
bym kłopotała		 kłopotałobym,
bym kłopotało		 kłopotalibyśmy,
byśmy kłopotali		 kłopotałybyśmy,
byśmy kłopotały
2nd kłopotałbyś,
byś kłopotał		 kłopotałabyś,
byś kłopotała		 kłopotałobyś,
byś kłopotało		 kłopotalibyście,
byście kłopotali		 kłopotałybyście,
byście kłopotały
3rd kłopotałby,
by kłopotał		 kłopotałaby,
by kłopotała		 kłopotałoby,
by kłopotało		 kłopotaliby,
by kłopotali		 kłopotałyby,
by kłopotały
impersonal kłopotano by
imperative 1st niech kłopoczę kłopoczmy
2nd kłopocz kłopoczcie
3rd niech kłopocze niech kłopoczą
active adjectival participle kłopoczący kłopocząca kłopoczące kłopoczący kłopoczące
passive adjectival participle kłopotany kłopotana kłopotane kłopotani kłopotane
contemporary adverbial participle kłopocząc
verbal noun kłopotanie

Derived terms
verbs

Further reading
  • kłopotać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kłopotać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.