itiraf
Crimean Tatar
Etymology
From Arabic اِعْتِرَاف (iʕtirāf).
Pronunciation
- Hyphenation: i‧ti‧raf
Declension
Declension of itiraf
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | itiraf | itiraflar |
| genitive | itirafnıñ | itiraflarnıñ |
| dative | itirafqa | itiraflarğa |
| accusative | itirafnı | itiraflarnı |
| locative | itirafta | itiraflarda |
| ablative | itiraftan | itiraflardan |
Derived terms
- itiraf etmek (“to confess”)
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish اعتراف, from Arabic اِعْتِرَاف (iʕtirāf).
Declension
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | itiraf | |
| Definite accusative | itirafı | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | itiraf | itiraflar |
| Definite accusative | itirafı | itirafları |
| Dative | itirafa | itiraflara |
| Locative | itirafta | itiraflarda |
| Ablative | itiraftan | itiraflardan |
| Genitive | itirafın | itirafların |
Derived terms
- itiraf etmek
- itirafçı
Related terms
References
- Nişanyan, Sevan (2002–) “itiraf”, in Nişanyan Sözlük
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.