inlucescens
Latin
Etymology
Present participle of inlūcēscō.
Participle
inlūcēscēns m, f, n (genitive inlūcēscentis); third declension
- Alternative form of illūcēscēns
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | inlūcēscēns | inlūcēscēns | inlūcēscentēs | inlūcēscentia | |
Genitive | inlūcēscentis | inlūcēscentis | inlūcēscentium | inlūcēscentium | |
Dative | inlūcēscentī | inlūcēscentī | inlūcēscentibus | inlūcēscentibus | |
Accusative | inlūcēscentem | inlūcēscēns | inlūcēscentēs, inlūcēscentīs | inlūcēscentia | |
Ablative | inlūcēscente, inlūcēscentī1 | inlūcēscente, inlūcēscentī1 | inlūcēscentibus | inlūcēscentibus | |
Vocative | inlūcēscēns | inlūcēscēns | inlūcēscentēs | inlūcēscentia |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.