inlucescens

Latin

Etymology

Present participle of inlūcēscō.

Participle

inlūcēscēns m, f, n (genitive inlūcēscentis); third declension

  1. Alternative form of illūcēscēns

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative inlūcēscēns inlūcēscēns inlūcēscentēs inlūcēscentia
Genitive inlūcēscentis inlūcēscentis inlūcēscentium inlūcēscentium
Dative inlūcēscentī inlūcēscentī inlūcēscentibus inlūcēscentibus
Accusative inlūcēscentem inlūcēscēns inlūcēscentēs, inlūcēscentīs inlūcēscentia
Ablative inlūcēscente, inlūcēscentī1 inlūcēscente, inlūcēscentī1 inlūcēscentibus inlūcēscentibus
Vocative inlūcēscēns inlūcēscēns inlūcēscentēs inlūcēscentia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.