illucescens

Latin

Etymology

Present participle of illūcēscō.

Participle

illūcēscēns m or f or n (genitive illūcēscentis); third declension

  1. dawning

Declension

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative illūcēscēns illūcēscēns illūcēscentēs illūcēscentia
Genitive illūcēscentis illūcēscentis illūcēscentium illūcēscentium
Dative illūcēscentī illūcēscentī illūcēscentibus illūcēscentibus
Accusative illūcēscentem illūcēscēns illūcēscentēs, illūcēscentīs illūcēscentia
Ablative illūcēscente, illūcēscentī1 illūcēscente, illūcēscentī1 illūcēscentibus illūcēscentibus
Vocative illūcēscēns illūcēscēns illūcēscentēs illūcēscentia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.