ingemiscens
Latin
Etymology
Present participle of ingemiscō.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | ingemiscēns | ingemiscēns | ingemiscentēs | ingemiscentia | |
Genitive | ingemiscentis | ingemiscentis | ingemiscentium | ingemiscentium | |
Dative | ingemiscentī | ingemiscentī | ingemiscentibus | ingemiscentibus | |
Accusative | ingemiscentem | ingemiscēns | ingemiscentēs, ingemiscentīs | ingemiscentia | |
Ablative | ingemiscente, ingemiscentī1 | ingemiscente, ingemiscentī1 | ingemiscentibus | ingemiscentibus | |
Vocative | ingemiscēns | ingemiscēns | ingemiscentēs | ingemiscentia |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.