inconcinnus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /in.konˈkin.nus/, [ɪŋkɔŋˈkɪnːʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.konˈt͡ʃin.nus/, [iŋkon̠ʲˈt͡ʃinːus]
Adjective
inconcinnus (feminine inconcinna, neuter inconcinnum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inconcinnus | inconcinna | inconcinnum | inconcinnī | inconcinnae | inconcinna | |
Genitive | inconcinnī | inconcinnae | inconcinnī | inconcinnōrum | inconcinnārum | inconcinnōrum | |
Dative | inconcinnō | inconcinnō | inconcinnīs | ||||
Accusative | inconcinnum | inconcinnam | inconcinnum | inconcinnōs | inconcinnās | inconcinna | |
Ablative | inconcinnō | inconcinnā | inconcinnō | inconcinnīs | |||
Vocative | inconcinne | inconcinna | inconcinnum | inconcinnī | inconcinnae | inconcinna |
Derived terms
Descendants
- English: inconcinnous
Further reading
- “inconcinnus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “inconcinnus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.