inconcinnitas
Latin
Etymology
From inconcinnus + -tās.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /in.konˈkin.ni.taːs/, [ɪŋkɔŋˈkɪnːɪt̪äːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.konˈt͡ʃin.ni.tas/, [iŋkon̠ʲˈt͡ʃinːit̪äs]
Noun
inconcinnitās f (genitive inconcinnitātis); third declension
- inconcinnity, asymmetry, disharmony
- Antonym: concinnitās
Declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | inconcinnitās | inconcinnitātēs |
Genitive | inconcinnitātis | inconcinnitātum |
Dative | inconcinnitātī | inconcinnitātibus |
Accusative | inconcinnitātem | inconcinnitātēs |
Ablative | inconcinnitāte | inconcinnitātibus |
Vocative | inconcinnitās | inconcinnitātēs |
Descendants
- → English: inconcinnity
References
- inconcinnitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- “inconcinnitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.