incelebratus

Latin

Etymology

in- + celebrātus (proclaimed)

Pronunciation

Adjective

incelebrātus (feminine incelebrāta, neuter incelebrātum); first/second-declension adjective

  1. not made known, not spread abroad

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative incelebrātus incelebrāta incelebrātum incelebrātī incelebrātae incelebrāta
Genitive incelebrātī incelebrātae incelebrātī incelebrātōrum incelebrātārum incelebrātōrum
Dative incelebrātō incelebrātō incelebrātīs
Accusative incelebrātum incelebrātam incelebrātum incelebrātōs incelebrātās incelebrāta
Ablative incelebrātō incelebrātā incelebrātō incelebrātīs
Vocative incelebrāte incelebrāta incelebrātum incelebrātī incelebrātae incelebrāta

References

  • incelebratus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • incelebratus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.