idiocieć

Polish

Etymology

From idiota +‎ -eć.

Pronunciation
  • IPA(key): /iˈdjɔ.t͡ɕɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ɕɛt͡ɕ
  • Syllabification: i‧dio‧cieć

Verb

idiocieć impf (perfective zidiocieć)

  1. (intransitive, colloquial) to become stupid, to go daffy, to grow stupid
    Synonyms: durnieć, głupieć, kretynieć, tępieć

Conjugation
Conjugation of idiocieć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive idiocieć
present tense 1st idiocieję idiociejemy
2nd idiociejesz idiociejecie
3rd idiocieje idiocieją
impersonal idiocieje się
past tense 1st idiociałem,
-(e)m idiociał		 idiociałam,
-(e)m idiociała		 idiociałom,
-(e)m idiociało		 idiocieliśmy,
-(e)śmy idiocieli		 idiociałyśmy,
-(e)śmy idiociały
2nd idiociałeś,
-(e)ś idiociał		 idiociałaś,
-(e)ś idiociała		 idiociałoś,
-(e)ś idiociało		 idiocieliście,
-(e)ście idiocieli		 idiociałyście,
-(e)ście idiociały
3rd idiociał idiociała idiociało idiocieli idiociały
impersonal idiociano
future tense 1st będę idiociał,
będę idiocieć		 będę idiociała,
będę idiocieć		 będę idiociało,
będę idiocieć		 będziemy idiocieli,
będziemy idiocieć		 będziemy idiociały,
będziemy idiocieć
2nd będziesz idiociał,
będziesz idiocieć		 będziesz idiociała,
będziesz idiocieć		 będziesz idiociało,
będziesz idiocieć		 będziecie idiocieli,
będziecie idiocieć		 będziecie idiociały,
będziecie idiocieć
3rd będzie idiociał,
będzie idiocieć		 będzie idiociała,
będzie idiocieć		 będzie idiociało,
będzie idiocieć		 będą idiocieli,
będą idiocieć		 będą idiociały,
będą idiocieć
impersonal będzie idiocieć się
conditional 1st idiociałbym,
bym idiociał		 idiociałabym,
bym idiociała		 idiociałobym,
bym idiociało		 idiocielibyśmy,
byśmy idiocieli		 idiociałybyśmy,
byśmy idiociały
2nd idiociałbyś,
byś idiociał		 idiociałabyś,
byś idiociała		 idiociałobyś,
byś idiociało		 idiocielibyście,
byście idiocieli		 idiociałybyście,
byście idiociały
3rd idiociałby,
by idiociał		 idiociałaby,
by idiociała		 idiociałoby,
by idiociało		 idiocieliby,
by idiocieli		 idiociałyby,
by idiociały
impersonal idiociano by
imperative 1st niech idiocieję idiociejmy
2nd idiociej idiociejcie
3rd niech idiocieje niech idiocieją
active adjectival participle idiociejący idiociejąca idiociejące idiociejący idiociejące
contemporary adverbial participle idiociejąc
verbal noun idiocenie
adjective
adverb
  • idiotycznie
nouns

Further reading
  • idiocieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • idiocieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.