hvískra
Icelandic
Verb
hvískra (weak verb, third-person singular past indicative hvískraði, supine hvískrað)
- to whisper
Declension
hvískra — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hvískra | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hvískrað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hvískrandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hvískra | við hvískrum | present (nútíð) |
ég hvískri | við hvískrum |
| þú hvískrar | þið hvískrið | þú hvískrir | þið hvískrið | ||
| hann, hún, það hvískrar | þeir, þær, þau hvískra | hann, hún, það hvískri | þeir, þær, þau hvískri | ||
| past (þátíð) |
ég hvískraði | við hvískruðum | past (þátíð) |
ég hvískraði | við hvískruðum |
| þú hvískraðir | þið hvískruðuð | þú hvískraðir | þið hvískruðuð | ||
| hann, hún, það hvískraði | þeir, þær, þau hvískruðu | hann, hún, það hvískraði | þeir, þær, þau hvískruðu | ||
| imperative (boðháttur) |
hvískra (þú) | hvískrið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hvískraðu | hvískriði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hvískrast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hvískrast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hvískrast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hvískrandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hvískrast | við hvískrumst | present (nútíð) |
ég hvískrist | við hvískrumst |
| þú hvískrast | þið hvískrist | þú hvískrist | þið hvískrist | ||
| hann, hún, það hvískrast | þeir, þær, þau hvískrast | hann, hún, það hvískrist | þeir, þær, þau hvískrist | ||
| past (þátíð) |
ég hvískraðist | við hvískruðumst | past (þátíð) |
ég hvískraðist | við hvískruðumst |
| þú hvískraðist | þið hvískruðust | þú hvískraðist | þið hvískruðust | ||
| hann, hún, það hvískraðist | þeir, þær, þau hvískruðust | hann, hún, það hvískraðist | þeir, þær, þau hvískruðust | ||
| imperative (boðháttur) |
hvískrast (þú) | hvískrist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hvískrastu | hvískristi * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hvískraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hvískraður | hvískruð | hvískrað | hvískraðir | hvískraðar | hvískruð | |
| accusative (þolfall) |
hvískraðan | hvískraða | hvískrað | hvískraða | hvískraðar | hvískruð | |
| dative (þágufall) |
hvískruðum | hvískraðri | hvískruðu | hvískruðum | hvískruðum | hvískruðum | |
| genitive (eignarfall) |
hvískraðs | hvískraðrar | hvískraðs | hvískraðra | hvískraðra | hvískraðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hvískraði | hvískraða | hvískraða | hvískruðu | hvískruðu | hvískruðu | |
| accusative (þolfall) |
hvískraða | hvískruðu | hvískraða | hvískruðu | hvískruðu | hvískruðu | |
| dative (þágufall) |
hvískraða | hvískruðu | hvískraða | hvískruðu | hvískruðu | hvískruðu | |
| genitive (eignarfall) |
hvískraða | hvískruðu | hvískraða | hvískruðu | hvískruðu | hvískruðu | |
Old Norse
Etymology 1
From Proto-Germanic *hwīskrōną.
Conjugation
Conjugation of hvískra — active (weak class 2)
| infinitive | hvískra | |
|---|---|---|
| present participle | hvískrandi | |
| past participle | hvískraðr | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | hvískra | hvískraða |
| 2nd-person singular | hvískrar | hvískraðir |
| 3rd-person singular | hvískrar | hvískraði |
| 1st-person plural | hvískrum | hvískruðum |
| 2nd-person plural | hvískrið | hvískruðuð |
| 3rd-person plural | hvískra | hvískruðu |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | hvískra | hvískraða |
| 2nd-person singular | hvískrir | hvískraðir |
| 3rd-person singular | hvískri | hvískraði |
| 1st-person plural | hvískrim | hvískraðim |
| 2nd-person plural | hvískrið | hvískraðið |
| 3rd-person plural | hvískri | hvískraði |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | hvískra | |
| 1st-person plural | hvískrum | |
| 2nd-person plural | hvískrið | |
Conjugation of hvískra — mediopassive (weak class 2)
| infinitive | hvískrask | |
|---|---|---|
| present participle | hvískrandisk | |
| past participle | hvískrazk | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | hvískrumk | hvískruðumk |
| 2nd-person singular | hvískrask | hvískraðisk |
| 3rd-person singular | hvískrask | hvískraðisk |
| 1st-person plural | hvískrumsk | hvískruðumsk |
| 2nd-person plural | hvískrizk | hvískruðuzk |
| 3rd-person plural | hvískrask | hvískruðusk |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | hvískrumk | hvískruðumk |
| 2nd-person singular | hvískrisk | hvískraðisk |
| 3rd-person singular | hvískrisk | hvískraðisk |
| 1st-person plural | hvískrimsk | hvískraðimsk |
| 2nd-person plural | hvískrizk | hvískraðizk |
| 3rd-person plural | hvískrisk | hvískraðisk |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | hvískrask | |
| 1st-person plural | hvískrumsk | |
| 2nd-person plural | hvískrizk | |
Descendants
References
- hvískra in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.