hrapa

Icelandic

Etymology

From Old Norse hrapa, from Proto-Germanic *hrapaną, *hrappa- (“fast”), from Proto-Indo-European *krb(ʰ)- (“quickly”).[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈr̥aːpa/
    Rhymes: -aːpa

Verb

hrapa (weak verb, third-person singular past indicative hrapaði, supine hrapað)

  1. to fall, to plunge
  2. (of aircraft) to crash

Conjugation
hrapa — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að hrapa
supine
(sagnbót)		 hrapað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 hrapandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég hrapa við hröpum present
(nútíð)		 ég hrapi við hröpum
þú hrapar þið hrapið þú hrapir þið hrapið
hann, hún, það hrapar þeir, þær, þau hrapa hann, hún, það hrapi þeir, þær, þau hrapi
past
(þátíð)		 ég hrapaði við hröpuðum past
(þátíð)		 ég hrapaði við hröpuðum
þú hrapaðir þið hröpuðuð þú hrapaðir þið hröpuðuð
hann, hún, það hrapaði þeir, þær, þau hröpuðu hann, hún, það hrapaði þeir, þær, þau hröpuðu
imperative
(boðháttur)		 hrapa (þú) hrapið (þið)
Forms with appended personal pronoun
hrapaðu hrapiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hrapast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að hrapast
supine
(sagnbót)		 hrapast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 hrapandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég hrapast við hröpumst present
(nútíð)		 ég hrapist við hröpumst
þú hrapast þið hrapist þú hrapist þið hrapist
hann, hún, það hrapast þeir, þær, þau hrapast hann, hún, það hrapist þeir, þær, þau hrapist
past
(þátíð)		 ég hrapaðist við hröpuðumst past
(þátíð)		 ég hrapaðist við hröpuðumst
þú hrapaðist þið hröpuðust þú hrapaðist þið hröpuðust
hann, hún, það hrapaðist þeir, þær, þau hröpuðust hann, hún, það hrapaðist þeir, þær, þau hröpuðust
imperative
(boðháttur)		 hrapast (þú) hrapist (þið)
Forms with appended personal pronoun
hrapastu hrapisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hrapaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 hrapaður hröpuð hrapað hrapaðir hrapaðar hröpuð
accusative
(þolfall)		 hrapaðan hrapaða hrapað hrapaða hrapaðar hröpuð
dative
(þágufall)		 hröpuðum hrapaðri hröpuðu hröpuðum hröpuðum hröpuðum
genitive
(eignarfall)		 hrapaðs hrapaðrar hrapaðs hrapaðra hrapaðra hrapaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 hrapaði hrapaða hrapaða hröpuðu hröpuðu hröpuðu
accusative
(þolfall)		 hrapaða hröpuðu hrapaða hröpuðu hröpuðu hröpuðu
dative
(þágufall)		 hrapaða hröpuðu hrapaða hröpuðu hröpuðu hröpuðu
genitive
(eignarfall)		 hrapaða hröpuðu hrapaða hröpuðu hröpuðu hröpuðu

Noun

hrapa

  1. indefinite genitive plural of hrap

References
  1. Kroonen, Guus (2013) “hrappa-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 243
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.