hjarna

See also: hjärna

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈçartna/
  • Rhymes: -artna

Verb

hjarna (weak verb, third-person singular past indicative hjarnaði, supine hjarnað)

  1. (intransitive, with preposition við) to recover, to recuperate
Conjugation
hjarna — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að hjarna
supine
(sagnbót)		 hjarnað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 hjarnandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég hjarna við hjörnum present
(nútíð)		 ég hjarni við hjörnum
þú hjarnar þið hjarnið þú hjarnir þið hjarnið
hann, hún, það hjarnar þeir, þær, þau hjarna hann, hún, það hjarni þeir, þær, þau hjarni
past
(þátíð)		 ég hjarnaði við hjörnuðum past
(þátíð)		 ég hjarnaði við hjörnuðum
þú hjarnaðir þið hjörnuðuð þú hjarnaðir þið hjörnuðuð
hann, hún, það hjarnaði þeir, þær, þau hjörnuðu hann, hún, það hjarnaði þeir, þær, þau hjörnuðu
imperative
(boðháttur)		 hjarna (þú) hjarnið (þið)
Forms with appended personal pronoun
hjarnaðu hjarniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hjarnaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 hjarnaður hjörnuð hjarnað hjarnaðir hjarnaðar hjörnuð
accusative
(þolfall)		 hjarnaðan hjarnaða hjarnað hjarnaða hjarnaðar hjörnuð
dative
(þágufall)		 hjörnuðum hjarnaðri hjörnuðu hjörnuðum hjörnuðum hjörnuðum
genitive
(eignarfall)		 hjarnaðs hjarnaðrar hjarnaðs hjarnaðra hjarnaðra hjarnaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 hjarnaði hjarnaða hjarnaða hjörnuðu hjörnuðu hjörnuðu
accusative
(þolfall)		 hjarnaða hjörnuðu hjarnaða hjörnuðu hjörnuðu hjörnuðu
dative
(þágufall)		 hjarnaða hjörnuðu hjarnaða hjörnuðu hjörnuðu hjörnuðu
genitive
(eignarfall)		 hjarnaða hjörnuðu hjarnaða hjörnuðu hjörnuðu hjörnuðu

Noun

hjarna

  1. indefinite accusative singular of hjarni
  2. indefinite dative singular of hjarni
  3. indefinite genitive singular of hjarni
  4. indefinite accusative plural of hjarni
  5. indefinite genitive plural of hjarni

Old Norse

Noun

hjarna

  1. inflection of hjarni:
    1. accusative singular/plural
    2. dative/genitive singular
    3. genitive plural
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.