granda

See also: Granda, grànda, and gránda

English

Noun

granda (plural grandas)

  1. (informal, Scotland, Northern England) grandfather
    • 2017, Sarah Millican, How to be Champion:
      My granda would make everything from scratch and it was a wonderful feast of a picky tea. His potatoes deep-fried in batter were amazing.

Anagrams

Esperanto

Etymology

Borrowed from French grand.

Pronunciation
  • Audio(file)
  • IPA(key): [ˈɡranda]
  • Rhymes: -anda
  • Hyphenation: gran‧da

Adjective

granda (accusative singular grandan, plural grandaj, accusative plural grandajn)

  1. big, large
    • 1910, L. L. Zamenhof, "Proverbaro Esperanta":
      Fiŝo granda naĝas profunde.
      A big fish swims deep.
      Riĉulo havas grandan parencaron.
      A rich person has many relatives.
      Pli granda ol la kaprino, estas la vulpo. - La vulpo estas pli granda ol la vulpo. - La vulpo, pli granda ol la kaprino, estas.
      The fox is bigger than the she-goat.
    Antonym: malgranda

Derived terms

Descendants
  • Ido: granda

Icelandic

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkranta/

Verb

granda (weak verb, third-person singular past indicative grandaði, supine grandað)

  1. (transitive, with dative) to destroy, to damage

Conjugation
granda — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að granda
supine
(sagnbót)		 grandað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 grandandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég granda við gröndum present
(nútíð)		 ég grandi við gröndum
þú grandar þið grandið þú grandir þið grandið
hann, hún, það grandar þeir, þær, þau granda hann, hún, það grandi þeir, þær, þau grandi
past
(þátíð)		 ég grandaði við grönduðum past
(þátíð)		 ég grandaði við grönduðum
þú grandaðir þið grönduðuð þú grandaðir þið grönduðuð
hann, hún, það grandaði þeir, þær, þau grönduðu hann, hún, það grandaði þeir, þær, þau grönduðu
imperative
(boðháttur)		 granda (þú) grandið (þið)
Forms with appended personal pronoun
grandaðu grandiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
grandast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að grandast
supine
(sagnbót)		 grandast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 grandandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég grandast við gröndumst present
(nútíð)		 ég grandist við gröndumst
þú grandast þið grandist þú grandist þið grandist
hann, hún, það grandast þeir, þær, þau grandast hann, hún, það grandist þeir, þær, þau grandist
past
(þátíð)		 ég grandaðist við grönduðumst past
(þátíð)		 ég grandaðist við grönduðumst
þú grandaðist þið grönduðust þú grandaðist þið grönduðust
hann, hún, það grandaðist þeir, þær, þau grönduðust hann, hún, það grandaðist þeir, þær, þau grönduðust
imperative
(boðháttur)		 grandast (þú) grandist (þið)
Forms with appended personal pronoun
grandastu grandisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
grandaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 grandaður grönduð grandað grandaðir grandaðar grönduð
accusative
(þolfall)		 grandaðan grandaða grandað grandaða grandaðar grönduð
dative
(þágufall)		 grönduðum grandaðri grönduðu grönduðum grönduðum grönduðum
genitive
(eignarfall)		 grandaðs grandaðrar grandaðs grandaðra grandaðra grandaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 grandaði grandaða grandaða grönduðu grönduðu grönduðu
accusative
(þolfall)		 grandaða grönduðu grandaða grönduðu grönduðu grönduðu
dative
(þágufall)		 grandaða grönduðu grandaða grönduðu grönduðu grönduðu
genitive
(eignarfall)		 grandaða grönduðu grandaða grönduðu grönduðu grönduðu

Ido

Etymology

Borrowed from Esperanto granda, English grand, French grand, Italian grande, Spanish grande.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɡran.da/

Adjective

granda

  1. big, large, great (in size)

Synonyms

Antonyms

Derived terms

Ladin

Adjective

granda

  1. feminine singular of gran

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɡran.da/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -anda
  • Syllabification: gran‧da

Etymology 1

Borrowed from French grande (aventure).

Noun

granda f

  1. (colloquial) row, brawl, fracas
    Synonyms: awantura, brewerie, burda, burza, draka
  2. (colloquial) fib, hoax, blague
    Synonyms: kłamstwo, oszustwo
  3. (colloquial) gang, band
    Synonyms: banda, wataha, zgraja
Declension
Declension of granda
singular plural
nominative granda grandy
genitive grandy grand
dative grandzie grandom
accusative grandę grandy
instrumental grandą grandami
locative grandzie grandach
vocative grando grandy

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

granda m pers

  1. accusative/genitive singular of grand

Further reading
  • granda in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • granda in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.