gnýja
Icelandic
Etymology
From Proto-Germanic *gneujaną. Compare Swedish gny (“to clamour, to roar”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkniːja/
- Rhymes: -iːja
Conjugation
The template Template:is-conj-w1 does not use the parameter(s): j=jPlease see Module:checkparams for help with this warning.
gnýja — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að gnýja | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
gnúið | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
gnýjandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég gný | við gnýjum | present (nútíð) |
ég gnýi | við gnýjum |
þú gnýrð | þið gnýið | þú gnýir | þið gnýið | ||
hann, hún, það gnýr | þeir, þær, þau gnýja | hann, hún, það gnýi | þeir, þær, þau gnýi | ||
past (þátíð) |
ég gnúði | við gnúðum | past (þátíð) |
ég gnýði | við gnýðum |
þú gnúðir | þið gnúðuð | þú gnýðir | þið gnýðuð | ||
hann, hún, það gnúði | þeir, þær, þau gnúðu | hann, hún, það gnýði | þeir, þær, þau gnýðu | ||
imperative (boðháttur) |
gný (þú) | gnýið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
gnýðu | gnýiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
gnúinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
gnúinn | gnúin | gnúið | gnúnir | gnúnar | gnúin | |
accusative (þolfall) |
gnúinn | gnúna | gnúið | gnúna | gnúnar | gnúin | |
dative (þágufall) |
gnúnum | gnúinni | gnúnu | gnúnum | gnúnum | gnúnum | |
genitive (eignarfall) |
gnúins | gnúinnar | gnúins | gnúinna | gnúinna | gnúinna | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
gnúni | gnúna | gnúna | gnúnu | gnúnu | gnúnu | |
accusative (þolfall) |
gnúna | gnúnu | gnúna | gnúnu | gnúnu | gnúnu | |
dative (þágufall) |
gnúna | gnúnu | gnúna | gnúnu | gnúnu | gnúnu | |
genitive (eignarfall) |
gnúna | gnúnu | gnúna | gnúnu | gnúnu | gnúnu |
Old Norse
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Verb
gnýja (singular past indicative gnúði, plural past indicative gnúðu, past participle gnúiðr)
- (intransitive) to roar
Conjugation
Conjugation of gnýja — active (weak class 1)
infinitive | gnýja | |
---|---|---|
present participle | gnýjandi | |
past participle | gnúðr, gnúiðr | |
indicative | present | past |
1st-person singular | gný | gnúða |
2nd-person singular | gnýr | gnúðir |
3rd-person singular | gnýr | gnúði |
1st-person plural | gnýjum | gnúðum |
2nd-person plural | gnýið | gnúðuð |
3rd-person plural | gnýja | gnúðu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | gnýja | gnýða |
2nd-person singular | gnýir | gnýðir |
3rd-person singular | gnýi | gnýði |
1st-person plural | gnýim | gnýðim |
2nd-person plural | gnýið | gnýðið |
3rd-person plural | gnýi | gnýði |
imperative | present | |
2nd-person singular | gný | |
1st-person plural | gnýjum | |
2nd-person plural | gnýið |
Descendants
- Icelandic: gnýja
References
- gnýja in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.