gagga
See also: gágga
Gothic
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkakːa/
- Rhymes: -akːa
Verb
gagga (weak verb, third-person singular past indicative gaggaði, supine gaggað)
- to cluck (make a sound like a hen)
Conjugation
gagga — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að gagga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
gaggað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
gaggandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég gagga | við göggum | present (nútíð) |
ég gaggi | við göggum |
| þú gaggar | þið gaggið | þú gaggir | þið gaggið | ||
| hann, hún, það gaggar | þeir, þær, þau gagga | hann, hún, það gaggi | þeir, þær, þau gaggi | ||
| past (þátíð) |
ég gaggaði | við gögguðum | past (þátíð) |
ég gaggaði | við gögguðum |
| þú gaggaðir | þið gögguðuð | þú gaggaðir | þið gögguðuð | ||
| hann, hún, það gaggaði | þeir, þær, þau gögguðu | hann, hún, það gaggaði | þeir, þær, þau gögguðu | ||
| imperative (boðháttur) |
gagga (þú) | gaggið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| gaggaðu | gaggiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
gaggast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að gaggast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
gaggast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
gaggandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég gaggast | við göggumst | present (nútíð) |
ég gaggist | við göggumst |
| þú gaggast | þið gaggist | þú gaggist | þið gaggist | ||
| hann, hún, það gaggast | þeir, þær, þau gaggast | hann, hún, það gaggist | þeir, þær, þau gaggist | ||
| past (þátíð) |
ég gaggaðist | við gögguðumst | past (þátíð) |
ég gaggaðist | við gögguðumst |
| þú gaggaðist | þið gögguðust | þú gaggaðist | þið gögguðust | ||
| hann, hún, það gaggaðist | þeir, þær, þau gögguðust | hann, hún, það gaggaðist | þeir, þær, þau gögguðust | ||
| imperative (boðháttur) |
gaggast (þú) | gaggist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| gaggastu | gaggisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
gaggaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
gaggaður | gögguð | gaggað | gaggaðir | gaggaðar | gögguð | |
| accusative (þolfall) |
gaggaðan | gaggaða | gaggað | gaggaða | gaggaðar | gögguð | |
| dative (þágufall) |
gögguðum | gaggaðri | gögguðu | gögguðum | gögguðum | gögguðum | |
| genitive (eignarfall) |
gaggaðs | gaggaðrar | gaggaðs | gaggaðra | gaggaðra | gaggaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
gaggaði | gaggaða | gaggaða | gögguðu | gögguðu | gögguðu | |
| accusative (þolfall) |
gaggaða | gögguðu | gaggaða | gögguðu | gögguðu | gögguðu | |
| dative (þágufall) |
gaggaða | gögguðu | gaggaða | gögguðu | gögguðu | gögguðu | |
| genitive (eignarfall) |
gaggaða | gögguðu | gaggaða | gögguðu | gögguðu | gögguðu | |
Swedish
Verb
gagga (present gaggar, preterite gaggade, supine gaggat, imperative gagga)
- to talk nonsense
- Vad gaggar du om?
- What are you talking about?
Conjugation
Conjugation of gagga (weak)
| Active | Passive | |||
|---|---|---|---|---|
| Infinitive | gagga | gaggas | ||
| Supine | gaggat | gaggats | ||
| Imperative | gagga | — | ||
| Imper. plural1 | gaggen | — | ||
| Present | Past | Present | Past | |
| Indicative | gaggar | gaggade | gaggas | gaggades |
| Ind. plural1 | gagga | gaggade | gaggas | gaggades |
| Subjunctive2 | gagge | gaggade | gagges | gaggades |
| Participles | ||||
| Present participle | gaggande | |||
| Past participle | — | |||
| 1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. | ||||
Related terms
Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.