funkcjonariuszka
Polish
Etymology
From funkcjonariusz + -ka.
Pronunciation
- IPA(key): /fuŋ.kt͡sjɔ.naˈrjuʂ.ka/
Audio (file) - Rhymes: -uʂka
- Syllabification: fun‧kcjo‧na‧riusz‧ka
Noun
funkcjonariuszka f (male equivalent funkcjonariusz)
- female equivalent of funkcjonariusz (“official, officer, agent, functionary”)
Declension
Declension of funkcjonariuszka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | funkcjonariuszka | funkcjonariuszki |
| genitive | funkcjonariuszki | funkcjonariuszek |
| dative | funkcjonariuszce | funkcjonariuszkom |
| accusative | funkcjonariuszkę | funkcjonariuszki |
| instrumental | funkcjonariuszką | funkcjonariuszkami |
| locative | funkcjonariuszce | funkcjonariuszkach |
| vocative | funkcjonariuszko | funkcjonariuszki |
Further reading
- funkcjonariuszka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- funkcjonariuszka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.