funkcjonariusz
Polish
Etymology
Borrowed from German Funktionär, from French fonctionnaire.
Pronunciation
- IPA(key): /fuŋk.t͡sjɔˈnar.juʂ/
Audio (file) - Rhymes: -arjuʂ
- Syllabification: funk‧cjo‧nar‧iusz
Noun
funkcjonariusz m pers (female equivalent funkcjonariuszka)
Declension
Declension of funkcjonariusz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | funkcjonariusz | funkcjonariusze |
| genitive | funkcjonariusza | funkcjonariuszy |
| dative | funkcjonariuszowi | funkcjonariuszom |
| accusative | funkcjonariusza | funkcjonariuszy |
| instrumental | funkcjonariuszem | funkcjonariuszami |
| locative | funkcjonariuszu | funkcjonariuszach |
| vocative | funkcjonariuszu | funkcjonariusze |
Further reading
- funkcjonariusz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- funkcjonariusz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.