forða

See also: forda

Faroese

Verb

forða (third person singular past indicative forðaði, third person plural past indicative forðað, supine forðað)

  1. to hinder, to prevent

Conjugation
Conjugation of forða (group v-30)
infinitive forða
supine forðað
participle (a6)1 forðandi forðaður
present past
first singular forði forðaði
second singular forðar forðaði
third singular forðar forðaði
plural forða forðaðu
imperative
singular forða!
plural forðið!
1Only the past participle being declined.

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfɔrða/
    Rhymes: -ɔrða

Verb

forða (weak verb, third-person singular past indicative forðaði, supine forðað)

  1. (with dative) to save, to rescue

Conjugation
forða — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að forða
supine
(sagnbót)		 forðað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 forðandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég forða við forðum present
(nútíð)		 ég forði við forðum
þú forðar þið forðið þú forðir þið forðið
hann, hún, það forðar þeir, þær, þau forða hann, hún, það forði þeir, þær, þau forði
past
(þátíð)		 ég forðaði við forðuðum past
(þátíð)		 ég forðaði við forðuðum
þú forðaðir þið forðuðuð þú forðaðir þið forðuðuð
hann, hún, það forðaði þeir, þær, þau forðuðu hann, hún, það forðaði þeir, þær, þau forðuðu
imperative
(boðháttur)		 forða (þú) forðið (þið)
Forms with appended personal pronoun
forðaðu forðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
forðast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að forðast
supine
(sagnbót)		 forðast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 forðandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég forðast við forðumst present
(nútíð)		 ég forðist við forðumst
þú forðast þið forðist þú forðist þið forðist
hann, hún, það forðast þeir, þær, þau forðast hann, hún, það forðist þeir, þær, þau forðist
past
(þátíð)		 ég forðaðist við forðuðumst past
(þátíð)		 ég forðaðist við forðuðumst
þú forðaðist þið forðuðust þú forðaðist þið forðuðust
hann, hún, það forðaðist þeir, þær, þau forðuðust hann, hún, það forðaðist þeir, þær, þau forðuðust
imperative
(boðháttur)		 forðast (þú) forðist (þið)
Forms with appended personal pronoun
forðastu forðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
forðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 forðaður forðuð forðað forðaðir forðaðar forðuð
accusative
(þolfall)		 forðaðan forðaða forðað forðaða forðaðar forðuð
dative
(þágufall)		 forðuðum forðaðri forðuðu forðuðum forðuðum forðuðum
genitive
(eignarfall)		 forðaðs forðaðrar forðaðs forðaðra forðaðra forðaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 forðaði forðaða forðaða forðuðu forðuðu forðuðu
accusative
(þolfall)		 forðaða forðuðu forðaða forðuðu forðuðu forðuðu
dative
(þágufall)		 forðaða forðuðu forðaða forðuðu forðuðu forðuðu
genitive
(eignarfall)		 forðaða forðuðu forðaða forðuðu forðuðu forðuðu

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.